15.3.09

ΤΕΛΟΣ (ΨΥΧΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗΣ) ΕΠΟΧΗΣ." Νικόλα μου" ... "Θεμιστοκλή μου" ...

Το στιγμιαίον, τυχαίον και ωφέλιμον μιας απροσδόκητης (;) συνάντησης...
Πότε τα 'πανε, πότε τα συμφωνήσανε (που ΄λεγε και ο Σταυρίδης στα "Κίτρινα Γάντια" ) ένας Θεός ξέρει. Ο Θεμιστοκλής έτρωγε στο "Μύλο" με άλλη παρέα και ξαφνικά να 'σου και ο Χατζηνικολής.
-Νικόλα μου...
-Θεμιστοκλή μου...
Βούρκωσαν οι παρευρισκόμενοι. Ζούσαν...

ιστορικές στιγμές. Η προσέγγιση δυο ανθρώπων από διαφορετικές εποχές, του Τσάρου (που Τσάρου τώρα, τέλος πάντων) Νικόλαου και του σατανικού Θεμιστοκλέους (βεβαίως βεβαίως) ήταν συγκλονιστική.
-Παρά την ανακοίνωσή σου Θεμιστοκλή, αυτοί οι τύποι του nonews-NEWS με πυροβολούν ακόμη.
-Νικόλα μου αυτό αποδεικνύει ότι εγώ δεν έχω καμιά σχέση με δαύτους.
Οι δυο άντρες αγκαλιάστηκαν, έσφιξαν τα χέρια. Ένα μικρό δάκρυ κύλησε αργά κι έσκασε πάνω στο μεσαίο παράσημο στο στήθος του Τσάρου. Ο Θεμιστοκλής ανασκουμπώθηκε, ίσιωσε τις τσαλακωμένες πτυχές του χιτώνα του και αποχώρησε από το "Μύλο" . Η Βασιλική τον άκουσε να λέει "Τι καλό παιδί! Πως το είχα παρεξηγήσει" , αλλά δεν έκανε κανένα σχόλιο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: