«Ξεφεύγεις όταν χορεύεις»...

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Καρολίνα Παπακώστα
Η μαγεία του χορού παρασύρει όλο και περισσότερους άνδρες, οι οποίοι σπάνε τα ταμπού...
Ο 33χρονος Τάσος Βράτολης είναι τεχνικός Η/Υ και δικτύων. Τον Απρίλιο του 2007 πήρε μια απόφαση που για καιρό ανέβαλλε: να μάθει να χορεύει τάνγκο. Θυμάται ότι στην αρχή είχε φανεί περίεργο σε κάποιους γνωστούς του, «αλλά όταν ήρθαν στην πρώτη παράσταση όπου έλαβα μέρος, άλλαξαν αμέσως γνώμη».
Η μόνη λέξη που του έρχεται στο μυαλό για να περιγράψει αυτό που του προσφέρει ο χορός είναι «απόδραση- ξεφεύγεις από...
όλα όταν χορεύεις». Παράλληλα υπογραμμίζει ότι είναι μια πολύ καλή γυμναστική καθώς «γυμνάζεις μυϊκές ομάδες που ούτε καν φαντάζεσαι και διορθώνεις και τη στάση του σώματός σου».

Πέρα όμως από την εκγύμναση του σώματος ο χορός κάνει καλό και στο πνεύμα, αφού όπως λέει ο 30χρονος μαθηματικός Κώστας Δούκας, «είναι χαλαρωτικός. Αν και είναι πολύ κουραστική άσκηση, βγάζεις όλα σου τα συναισθήματα, από τη χαρά μέχρι τη λύπη και έτσι εκφράζεσαι και ηρεμείς». Ο ίδιος, αν και δεν σκοπεύει να ασχοληθεί επαγγελματικά, έχει φτάσει σταδιακά, τα τελευταία έξι χρόνια που χορεύει, να πηγαίνει στη σχολή χορού πέντε με έξι φορές την εβδομάδα. «Δεν έχω επιλέξει ακόμη το αγαπημένο μου είδος- σίγουρα όμως έχω βρει ένα χόμπι που με γεμίζει» λέει.

Σύμφωνα με τον κ. Στέφανο Χατζηγεωργίου, δάσκαλο και ιδιοκτήτη σχολής χορού στο Παγκράτι, «έχει αλλάξει πλέον η στάση των Ελλήνων. Αρκετοί γονείς φέρνουν μικρά αγόρια, 8- 9 χρονών, για μαθήματα, ενώ έχει αυξηθεί και ο αριθμός των εφήβων που προτιμούν να μάθουν κάποιο είδος χορού, κυρίως μοντέρνο και street dance λόγω της μουσικής που ακούνε. Αλλά και οι άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας είναι πολύ πιο άνετοι απέναντι στην ιδέα».

Λάτιν και τάνγκο
Ο χορός έχει μπει για τα καλά στη ζωή των Ελλήνων, μάλιστα, όπως υποστηρίζει ο κ. Χατζηγεωργίου, «κάθε χρόνο παρατηρούμε αύξηση της τάξης του 20% στους μαθητές».

Και δεν εί ναι πλέον γυναικεία υπόθεση.

Όπως σημειώνει, «αυτή η στροφή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη διάδοση του λάτιν και του τάνγκο, που είναι είδη που απαιτούν παρτενέρ. Παλιά στα τμήματά μας η αναλογία ήταν 10 γυναίκες και 2 άνδρες, τώρα είναι 10 προς 7 και υπάρχουν και τάξεις όπου το ανδρικό στοιχείο κυριαρχεί». Ο κ. Χατζηγεωργίου είναι 43 χρονών και όταν ως έφηβος αποφάσισε να ασχοληθεί με το μπαλέτο, το κρατούσε μυστικό ακόμη και από τους γονείς του. «Πέρασαν 4 χρόνια για να το πω στον πατέρα μου και να τον καλέσω σε παράσταση» λέει χαρακτηριστικά. Επίσης, τονίζει ότι πρόκειται για ένα επάγγελμα με πολύ καλές προοπτικές απασχόλησης μιας και υπάρχει ζήτηση για άνδρες χοροδιδασκάλους.

Σύμφωνα με τον Χάρη Σιούκα, που ασχολείται με χιπ χοπ, μοντέρνο αλλά και μπαλέτο, η ελληνική κοινωνία δεν έχει αποδεχθεί πλήρως την ιδέα ενός αγοριού ή ενός άνδρα να χορεύει. «Όταν ήμουν μικρός και έκανα μπαλέτο οι συμμαθητές μου δεν μου μιλούσαν καν. Δυστυχώς έχουμε ακόμη τη νοοτροπία πως ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε, το κατακρίνουμε».
Από τα ΝΕΑ