Μια ακόμη εφημερίδα. Χωρίς τίποτα (μα, τίποτα) δικό της. Χωρίς προσωπικότητα. Βγήκε, για να βγει. Η όλη εμφάνιση της και το περιεχόμενο μοιάζουν, προϊόν αγγαρείας. Αρπαχτής.Κάποιοι που πήγαν να κάνουν ένα μεροκαματάκι. Και κάποιοι, που θέλουν μια βιτρίνα για κάτι άλλο.
Η προσωπική λάμψη, το ξάφνιασμα, η αποκάλυψη, η ανατρεπτική εμφάνιση, το καλό (έστω) γράψιμο, περιττές πολυτέλειες.
Από την...
..άλλη, σαν κομματικό, ή εν πάσει περιπτώσει φίλα προσκείμενο προς τη Ν.Δ. φύλλο, που είναι η αρθρογραφία;
Που είναι ένας γερόλυκος Πασαλάρης, ένας εριστικός Ρίζος, ένας γκουρού (της πεφωτισμένης) Ζούλας και τόσοι άλλοι που έχουν διεισδυτικότητα στο χώρο;
Μόνο το άτεχνο και αφελές γράψιμο (στο κύριο άρθρο!) του διευθυντή της, απογοητεύει δραματικά όσους την αγόρασαν. Τους στέλνει. Αδιάβαστους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου