Η χαμένη δεκαετία...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ οι εξηγήσεις είναι απλές. Το Δημόσιο - δηλαδή η κυβέρνηση Παπανδρέου - έπεσε έξω. Το έλλειμμα είναι μεγαλύτερο κατά 2 δισ. και βάλε. Για να γεμίσει η ... τρύπα κόβονται μισθοί και συντάξεις, ενώ φορολογούνται τα πάντα. Επ' αόριστον. Παράδειγμα, το τέλος ακινήτων μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ που διαιωνίζεται.
Ποιος έφταιγε που πήγαμε στο Μνημόνιο; Οι κερδοσκόποι. Ποιος φταίει που δεν πιάνουμε τους στόχους; Η ύφεση. Πάντα κάποιος άλλος φταίει. Ωστόσο, η επίθεση των αγορών κατά της Ελλάδας το 2010 - όπως τώρα κατά της Ιταλίας ή των γαλλικών τραπεζών - ήταν αναμενόμενη. Εξίσου αναμενόμενα ήταν τα αποτελέσματα της ύφεσης.
Φυσικά, όταν κοντεύεις να φορολογήσεις τα δέντρα, ανάλογα με τα κλαδιά τους, δύσκολα θα βγει η χώρα από την ύφεση. Πληρώνουμε φόρους για να μην καταρρεύσει το κράτος. Αρα δαπανούμε λιγότερα, οπότε η αγορά θα πατώσει κι άλλο. Λουκέτα, απολύσεις, ανεργία, λιγότερες εισφορές για τα ασφαλιστικά ταμεία, λιγότερα έσοδα από φόρους. Ο γνωστός φαύλος κύκλος.
QQQ
ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ όλοι οικονομολόγοι. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουμε μάθει οικονομικά. Εξω απ' τον χορό, πολλά τραγούδια λες. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει ένα ερώτημα: γιατί Ιρλανδοί και Πορτογάλοι - που εφαρμόζουν κι αυτοί Μνημόνια - πάνε καλά; Ενώ εμείς είμαστε ο σκράπας μεταξύ των μετεξεταστέων του ευρώ; Υφεσιακά χαρακτηριστικά έχουν πάντα τα προγράμματα λιτότητας τύπου ΔΝΤ. Ιρλανδία και Πορτογαλία με το σκληρό ευρώ δουλεύουν. Μάλιστα ουδείς μιλά για επιστροφή στο εσκούδο, όπως στη δραχμή.
Δουβλίνο και Λισαβώνα δεν έχουν ένα υπερτροφικό κράτος. Ενα κράτος που όχι μόνο απορροφά πόρους, αλλά παρεμποδίζει την ανάπτυξη. Ενα κράτος όπου η γραφειοκρατία συμβαδίζει με τη διαφθορά. Οπότε η κυβέρνηση τραβάει λεφτά από την πραγματική οικονομία χάριν του Δημοσίου - που είναι όμως αντιπαραγωγικό. Είναι σαφές ότι αυτό γίνεται τυφλά. Για να μη χρεοκοπήσουμε. Και ότι δεν υπάρχει επιτελικό σχέδιο ανάκαμψης. Ταυτόχρονα, ένα ερώτημα πλανάται πάνω από τις μέρες μας: μπορεί μια μονοκομματική κυβέρνηση να κάνει όλα όσα πρέπει για να βγει η χώρα από την κρίση;
QQQ

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ μπορεί κανείς να επισημάνει ότι, στην πλειονότητά του, το Υπουργικό Συμβούλιο είναι υπέρ της προσφυγής σε εκλογές. Κάλπες βλέπουν κατ' ιδίαν τόσο οι «κοινωνιστές» όσο και οι «μεταρρυθμιστές» υπουργοί. Είναι ένας τρόπος να επανεκκινήσει η χώρα και να πάρει το εκλογικό σώμα τις ευθύνες του σε σαφές πεδίο, αφού η κρίση μας είναι πλέον γνωστή.
Σιγά σιγά, βέβαια, με τις μειώσεις μισθών, συντάξεων, προσωπικού και οργανισμών το Δημόσιο θα μαζευτεί. Αλλά η διαδικασία είναι αργή. Στη διάρκειά της η πραγματική οικονομία θα μικρύνει και η χώρα θα λιγοστέψει. Ετσι όπως πάμε, αντικρύζουμε μπροστά μας μια χαμένη δεκαετία.
TANEA