Κρεατομηχανή...

Του Γιώργου Λακόπουλου

Η πολιτική είναι σκληρό παιχνίδι. Στη θεωρία εμφανίζεται σαν ανώτερη κοινωνική δραστηριότητα, με ιδανικά, οράματα και καλές προθέσεις. Αλλά στην πράξη ισούται με ανελέητο πόλεμο, συχνά ανορθόδοξο. Ενας ανταγωνισμός χωρίς κανόνες. Από αυτή την... άποψη αν δεν φροντίζει ανά πάσα στιγμή ο πολιτικός να καλύπτει τα νώτα του, με την πρώτη ευκαιρία θα τον κατασπαράξουν. Το διαπιστώνει αυτές τις μέρες η Αννα Διαμαντοπούλου. Η αποτυχία του συστήματος παραγωγής σχολικών βιβλίων να τα τυπώσει και να τα διανείμει έγκαιρα τη ρίχνει στο καν-
αβάτσο. Διοικητικά και δικαστικά το θέμα ερευνάται. Η πολιτική πλευρά του δείχνει πόσο εύκολα ο δημόσιος βίος μεταβάλλεται σε κρεατομηχανή.
Προφανώς η Διαμαντοπούλου παγιδεύτηκε στην περυσινή επιτυχία της. Τα βιβλία έφτασαν στα σχολεία πριν από τους μαθητές. Μόνο άλλη μια φορά, επί Στυλιανίδη, είχε συμβεί τα τελευταία χρόνια. Αλλά αυτό που στον κρατικό μηχανισμό γίνεται μια φορά σωστά, δεν σημαίνει ότι θα γίνει και την επόμενη. Η Αννα το πάλεψε όλο το καλοκαίρι. Αλλά στην αναμέτρηση γραφειοκρατία - πολιτική, ηττήθηκε η πολιτική. Αλλωστε κανείς ώς σήμερα δεν βγήκε σώος από το στόμα του λύκου. Ο μανδαρινισμός είναι πανίσχυρος. Αν τον πάρεις με το μαλακό, θα σε ρουφήξει στο τέλμα του. Αν τον αγριέψεις, θα σε ρίξει στα βράχια. Ολα θα είναι νομότυπα, θα προβλέπονται από κάποιον νόμο, θα υπάρχουν σε κάποια εγκύκλιο. Αλλά η δουλειά δεν θα γίνεται. Και ενίοτε στο βάθος τα κοράκια θα ξεπουπουλιάζονται μεταξύ τους για να την αρπάξουν.
Η κυρία βρέθηκε υπόλογη γιατί στα θρανία κυκλοφορούν φωτοτυπίες αντί για βιβλία και ανέλαβε ευθέως την ευθύνη της. Ευλόγως. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει τα κολλήματα του κρατικού μηχανισμού. Αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει ότι από την ώρα που η υπουργός Παιδείας πληρώνει το μάρμαρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου που της μπλοκάρισε τα βιβλία, κάποιοι στο κόμμα της κάνουν πάρτι. Η Αννα τους είχε μπει στο μάτι με τον νόμο για τα ΑΕΙ - ίσως τη μοναδική πρωτοβουλία αυτής της κυβέρνησης που θα μείνει. Οτι νομοθέτησε πάνω στο πιο δύσκολο πεδίο του μεταπολιτευτικού καμβά και πήρε μαζί της τα πέντε έκτα της Βουλής ήταν ένας άθλος. Αλλά, όπως έλεγε ο αμερικανός συγγραφέας Γκορ Βιντάλ: «Ενας άθλος δεν μένει ποτέ ατιμώρητος».
TANEA