Βαϊμάρη...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ παραμένει ένα σύστημα από ασταθείς και μεταβλητές ισορροπίες. Ιδίως όταν τίθεται σε κίνηση η Ιστορία. Ολα αυτά με θέατρο μια πλατεία.
ΟΠΟΙΟΣ αμφιβάλλει για όλα αυτά, δεν έχει παρά να αναρωτηθεί πότε ήταν γεμάτα για τελευταία φορά με ξένους ανταποκριτές τα πολύπαθα ξενοδοχεία του...
Συντάγματος. Οπως πάντα, η δυναμική των γεγονότων επιφυλάσσει εκπλήξεις. Το στοιχείο που αυτή τη φορά αιφνιδιάζει είναι η περιφρούρηση της Βουλής και από δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Δηλαδή από το ΚΚΕ. Με την Αλέκα Παπαρήγα να μετατοπίζεται από το πεζοδρόμιο στη Βουλή και τον Θανάση Παφίλη στα παράθυρα της Βουλής με το κινητό ανά χείρας. Καλά ενημερωμένος υπουργός μιλά για ανοιχτή γραμμή κυβέρνησης και Περισσού - κάτι που δεν έχει συμβεί πρώτη φορά. Αλλά που δεν έχει εκδηλωθεί ποτέ τόσο ανοιχτά στην άσφαλτο.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ; Ενα από τα πιο πολιτικά επιχειρήματα του Αντώνη Σαμαρά τον Μάιο του 2010, όταν επέλεξε την αντίθεση στο Μνημόνιο, ήταν ότι το «όχι» δεν μπορούσε να γίνει μονοπώλιο ακραίων πολιτικών δυνάμεων που να πάρουν φαλάγγι τις διαδηλώσεις. Σύμφωνα με τη συλλογιστική αυτή, χρειαζόταν κι ένα κόμμα εξουσίας στην εξίσωση, ώστε τα πράγματα να μην ξεφύγουν. Με τον ίδιο τρόπο το ΚΚΕ αποφάσισε να μην αφήσει το Σύνταγμα έρμαιο των κόκκινων και των μαύρων της Ακρας Αριστεράς και της Ακρας Δεξιάς. Το να πας κόντρα στην ωμή βία, τις πέτρες και τα μάρμαρα δεν ήταν χωρίς τραυματισμούς ή και μια ανθρώπινη απώλεια. Αλλά το ΚΚΕ δεν είναι αστικό κόμμα.
ΟΠΩΣ πάντα στην πολιτική, δεν υπάρχουν ανυστερόβουλες επιλογές. Αν η διαμαρτυρία αφεθεί στους ακραίους που ήθελαν να κάψουν και να αλώσουν τη Βουλή, αν η Ελλάδα γίνει μια Βαϊμάρη με θέα θάλασσα, αυτό θα προκαλέσει μια συντηρητική αναδίπλωση της ευρύτερης κοινωνίας. Τις συνέπειες για τα μικρότερα κόμματα τις έζησε στο πετσί του ο ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη και - τότε - Αλέκου τον Δεκέμβριο του 2008. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, το ΚΚΕ λειτούργησε στην πολιτική όπως οι αυτόματοι σταθεροποιητές στην οικονομία. Ενεργοποιήθηκε αναγκαστικά για να μην επέλθει χάος στην πλατεία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ότι οι ισορροπίες θα άλλαζαν και οι ρόλοι θα εναλλάσσονταν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι κάτι που θα μπορούσε να το προβλέψει ένας διαβασμένος πολιτικός αναλυτής. Το ερώτημα είναι αν θα αλλάξει το σύστημα. Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί πριν μάθουμε αν μένουμε στο ευρώ ή πάμε στη δραχμή. Γιατί σε κάθε περίπτωση οι πιέσεις που θα αναπτυχθούν θα είναι διαφορετικές.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.