Παλιά, όταν ο διευθυντής ειδήσεων ή ο αρχισυντάκτης ήθελε να πει κάτι, έστω και πρόστυχον, σε έναν εργαζόμενο, τον καλούσε στο γραφείο του. Στη χειρότερη του έστελνε ένα (βρωμο)μήνυμα στο κινητό. Τώρα υπάρχουν τα...
blogs γι’ αυτές τις δουλειές.
Παλιά, ο προϊστάμενος ενός τμήματος, όταν ήθελε να γεμίσει τη στήλη του, ακόμη κι αν δεν το «’χε» με το ρεπορτάζ έκανε κανά τηλέφωνο και πάνω στο κουτσομπολιό έβγαζε και καμιά ψιλο-είδηση. Τώρα, «γδέρνει» τα blogs.
(Είναι συγκινητικό το πόσο «εμπνέουμε» κανά δυο κυρίες των “media”- κι όχι μόνο εμείς, φυσικά-, αλλά και το ραχάτι έχει όριο…).
Παλιά, όταν ο εργοδότης ήθελε να σε απολύσει, σε φώναζε στο γραφείο του, σε «έλουζε» και περνούσες απ’ το λογιστήριο. Στα πιο «κομψά» μαγαζιά, απλώς ενημερωνόσουν τηλεφωνικώς. Τώρα υπάρχει το Twitter.
(Και φυσικά ο λόγος γίνεται για την ταραχή στο ραδιόφωνο του Real με το ανόητο σχόλιο του μουσικού επιμελητή για τον Μανώλη Γλέζο μέσω Twitter. Και την ακαριαία αντίδραση του Νίκου Χατζηνικολάου επίσης μέσω Twitter. Και την αποσόβηση του ζητήματος πίσω στον πραγματικό κόσμο. Το ‘χουμε ξαναπεί ότι το ρημάδι το TimeLime θέλει προσοχή και ψυχρό κεφάλι, αλλά… ).
Παλιά, χρειάζονταν συνελεύσεις, πολύ κουβέντα, καμιά απεργία ίσως. Τώρα χρειάζονται όλα μαζί, συγκεντρώσεις και πορείες. Για το αυτονόητο. Σαν αυτή που θα γίνει αύριο στον σταθμό του Μετρό «Δουκίσσης Πλακεντίας» (18.00). Από εκεί και μέχρι τις εγκαταστάσεις του «Πήγασου» των επιχειρήσεων Μπόμπολα. Για να ανακληθούν οι απολύσεις σε έναν όμιλο που μέσα σ’ έναν χρόνο απέλυσε και συνεχίζει να απειλεί ότι θα απολύσει. Ό,τι (δεν) κινείται («σωστά»).
Παλιά, οι «πονοκέφαλοι» στα «μαγαζιά» περνούσαν με ένα ακόμη «αναβράζον» δάνειο και καμιά μυοχαλαρωτική σύσκεψη. Τώρα σε Mega και ΔΟΛ οι συσκέψεις δεν σταματούν, αλλά και άκρη δεν βγαίνει. Περίεργο, ειδικά για την περίπτωση του ΔΟΛ ένα είναι πλέον το (αυτοδύναμο) αφεντικό.
And the show must go on. Απόψε ο κ. Μιχαλολιάκος “πρωταγωνιστεί” στον κ. Θεοδωράκη. Και γυρωτρόγυρα, ξύλο καρυδιάς. Ωιμέ.
mediablog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου