...για τα πραγματικά γεγονότα από το "Τιτάνια"...
Καλές μου φίλες και φίλοι, αγαπημένοι μου συνάδελφοι. Κάνω αυτή την μικρή παρέμβαση στον διάλογο αυτό-μιας και με αφορά-να σας πω ότι όλα αυτά που διαδραματίστηκαν τους μόνους που δεν τιμούν, είναι... εμάς και τους εαυτούς μας.
Καταλαβαίνω πως είμαστε αγανακτισμένοι, φοβισμένοι, εξαγριωμένοι, βλέποντας την κοινωνία μας, τα πιστεύω μας, τα όσα έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα, να γκρεμίζονται σαν τραπουλόχαρτα. Δείχνουμε να έχουμε χάσει την ελπίδα μας για το μέλλον και την αξιοπρέπειά μας. Είμαι σίγουρος πως κάποιοι στην Τρόικα και στην κυβέρνηση θα χάρηκαν πολύ με αυτά που έγιναν.
Η αλήθεια είναι πως η σφαλιάρα που μου δόθηκε ήταν κατά λάθος (ελπίζω). Αυτό που ένοιωσα περισσότερο όμως ήταν η «σφαλιάρα» στην ψυχή μου.
Ντράπηκα.
Περισσότερο πόνεσε η ψυχή μου παρά το μέρος που έγινε η επέμβαση.
Αυτός ο πόνος περνά με φάρμακα.
Μιας σφαλιάρας για την οποία «πόνεσε» όλος ο κλάδος μας.
Πληγώθηκε η Δημοκρατία.
Όταν με κάποιον διαφωνείς υπάρχει ο υγιής τρόπος της αμφισβήτησης και της νομικού διεξόδου. Ο όχλος και οι αποφάσεις «εν θερμώ» μόνο κακά προμηνύουν και κατασκευάζουν. Εμείς που είμαστε θύματα της βίας, εμείς που παλεύουμε κατά της βίας, εμεί που ζητάμε την τήρηση των νόμων και της δικαιοσύνης, δεν μπορεί να συμπεριφερόμαστε έτσι.
πηγη anergoidimosiografoi.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου