Σουγιάς...

Δημήτρης Μητρόπουλος

ΕΡΩΤΗΣΗ κρίσεως με εύκολη και γρήγορη απάντηση: Ποιο είναι το πρόσωπο της διακυβέρνησης Σαμαρά; Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.
ΔΕΝ είναι υπουργός. Προτεινόμενος για πρόεδρος της Βουλής είναι. Η ΝΔ δεν...

έχει - πάνε αυτά! - την απόλυτη πλειοψηφία στα έδρανα της Ολομέλειας. Αλλά εδώ η τριφασική κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη δεν κόλλησε στα δύσκολα της συγκρότησης κυβερνητικού σχήματος. Θα ήταν έκπληξη το να δυσκολευτεί να ψηφίσει πρόεδρο Βουλής.
ΑΥΤΟΣ που κάθεται στην πιο ψηλή θέση του Προεδρείου της Βουλής είναι συνήθως άνθρωπος του Πρωθυπουργού. Ισχυσε για τον Σιούφα και τον Καραμανλή, όπως και για τους Πετσάλνικο και Παπανδρέου. Δεν ίσχυσε για τον Κακλαμάνη και τον Σημίτη - κάτι που οφείλεται στο γεγονός ότι ο πρώτος πήρε τη θέση επί Ανδρέα Παπανδρέου. Ανθρωπος του Σαμαρά ο Μεϊμαράκης βεβαίως δεν είναι. Εχει αυτόνομη δική του πολιτική πορεία που, για να το πούμε κομψά, δεν περνάει από την αβερωφική Δεξιά. Αλλά ο Μεϊμαράκης είναι κάτι σαν ελβετικός σουγιάς στη ΝΔ. Αποδεικνύεται χρήσιμος σε όλους όταν βρεθούν στην ερημιά.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ την ΟΝΝΕΔ από τους Ρέιντζερς και τους Κενταύρους ώστε να περάσει στις αγκάλες του μητσοτακισμού. Επί Μητσοτάκη μπήκε πρώτη φορά στην κυβέρνηση ως υφυπουργός Αθλητισμού. Το «μπαμ» όμως το έκανε το 2001 επί Κώστα Καραμανλή, όταν εξελέγη γραμματέας του κόμματος. Στη φάση εκείνη ταυτίστηκε περίπου με τη βάση της ΝΔ και έγινε παντοδύναμος. Το 2006 πήγε - μάλλον ανόρεχτα - στο υπουργείο Αμυνας, ίσως γιατί ήταν το μόνο πρόσωπο με το οποίο θα μπορούσε άνετα να συνεργαστεί η Ντόρα Μπακογιάννη που ανέλαβε ταυτόχρονα το υπουργείο Εξωτερικών. Εξίσου ανόρεχτο βρήκε τον Μεϊμαράκη και η μάχη για τη διαδοχή του Καραμανλή το 2009. Παρά κάποιες κινήσεις στο παρασκήνιο, υπήρξε βασικά αμέτοχος. Το αποτέλεσμα βρήκε τραυματισμένη τη σχέση του με την Ντόρα - αν και η επαφή έχει εδώ και αρκετό καιρό αποκατασταθεί. Με τον Σαμαρά ο Βαγγέλης είχε από την αρχή ένα modus vivendi. Ανέλαβε αρχικά το Ινστιτούτο Καραμανλή και μετά ήρθε σιγά σιγά πιο κοντά στη Συγγρού, όπου εκλήθη επειγόντως να βοηθήσει πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Στη δύσκολη αυτή φάση - ιδίως μετά το 18% της ΝΔ - εμπεδώθηκε η σχέση του με τον Σαμαρά, που είναι καθαρά πολιτική. Αν και ο Βαγγέλης δεν δυσκολεύεται να εκφραστεί με ειλικρίνεια.
Ο Σαμαράς τον είχε στον νου του για τη Βουλή από τον Μάρτιο. Τον σκεπτόταν όμως και για το Εργασίας, γιατί έκλινε προς το να πάει στη Βουλή ο Αβραμόπουλος. Από τον Μάρτιο όμως έως τον Ιούνιο μεσολάβησε μια αιωνιότητα. Το προφίλ Αβραμόπουλου - που ήθελε το Εξωτερικών - δεν ταιριάζει σε μια Βουλή με αξιωματική αντιπολίτευση τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη Χρυσή Αυγή στην Ολομέλεια. Ο Βαγγέλης έχει κάνει πολιτική σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι τύπος που θα χάσει την ψυχραιμία του ή που δεν θα ξέρει πώς να αντιδράσει αν το Περιστύλιο γίνει πεζοδρόμιο. Είναι επίσης πολιτικός με βαρύ χέρι.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Στον Μεϊμαράκη έλαχε να χειριστεί τη Βουλή στην πιο ευαίσθητη φάση της Δημοκρατίας μας. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα του θυμίσει τις αγριότητες των φοιτητικών συνελεύσεων της δεκαετίας του '80.


NEA (Αγιογραφίες)