Συνθήματα...

Δημήτρης Μητρόπουλος

ΟΠΩΣ έγραφαν και τον Μάη του '68 στους τοίχους, «ακόμη μερικοί μήνες». Αυτό είναι το κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου.
ΑΣ πάρουμε τα πράγματα από την αρχή - ή μάλλον από τη μέση. Γιατί...

κάπου στη μέση της προεκλογικής εκστρατείας η στρατηγική του δεύτερου κόμματος εγκαταλείφθηκε από την Κουμουνδούρου. Οταν βλέπεις να σου 'ρχεται η εξουσία, δύσκολα μπορείς να συγκρατηθείς για πολύ. Αυτά δεν είναι πράγματα που περιμένουν. Ιδίως όταν οι δημοσκοπήσεις σού δείχνουν ότι χτυπάς πρωτιά. Οπότε νωρίς το βράδυ της Κυριακής υπήρξε στον στενό κύκλο του προέδρου του ΣΥΝ μια μελαγχολία ή, τέλος πάντων, μια χαρμολύπη. Είχαν πιστέψει στο ραντεβού με την Ιστορία. Και στη μεγάλη αναμέτρηση με την Ευρώπη της Μέρκελ.
ΠΙΣΩ στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Εδώ η πρόγνωση για τους πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καλή. Ιδίως σε ό,τι αφορά την Κεντροαριστερά. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έχουν πάρει τους ψηφοφόρους που είναι σαράντα πέντε χρονών και πάνω. Νεολαία στα κόμματα αυτά δεν υπάρχει. Προφανώς γιατί δεν υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει μόνο οργή. Και την οργή την εξέφρασε ο Τσίπρας. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει και τσιμεντώσει το μωσαϊκό των ψηφοφόρων του - που προέρχονται από όλους τους πολιτικούς χώρους - τότε μπορεί να συγκροτήσει ένα πλειοψηφικό ρεύμα. Μάλιστα, το ρεύμα αυτό θα έχει τον δυναμισμό των νεότερων ηλικιών. Με το Μνημόνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ μπόρεσε να πάει από το 4% στο 27% μέσα σε δύο χρόνια. Γιατί να μην μπορεί να το διευρύνει περισσότερο όντας αξιωματική αντιπολίτευση, απέναντι σε μια κυβέρνηση που έχει ακόμη ουκ ολίγα μέτρα λιτότητας να εφαρμόσει;
ΟΤΙ η επομένη των εκλογών είναι μια άλλη μέρα φάνηκε από τις πρώτες κινήσεις του Τσίπρα. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ φόρεσε μπεζ καλοκαιρινό σακάκι και πήγε χαμογελαστός στον Σαμαρά. Σε ό,τι αφορά τη σημειωτική, είναι σαφές ότι δεν ήθελε να φαίνεται απειλητικός. Σε ό,τι αφορά την πολιτική, είναι επίσης σαφές ότι ο Τσίπρας θέλει να απενοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε όσα έρχονται. Τάχθηκε λοιπόν υπέρ της γρήγορης συγκρότησης κυβέρνησης και δήλωσε ότι, αυτή τη φορά, δεν θα έπαιρνε τη διερευνητική εντολή. Επισήμως, όλα αυτά γίνονται για να έχει ηγεσία η χώρα στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις 28 και 29 Ιουνίου, ώστε να μπορέσει να αναδιαπραγματευθεί το Μνημόνιο. Ημιεπισήμως, η Κουμουνδούρου ξέρει πως όσο πιο γρήγορα συγκροτηθεί η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ τόσο πιο νωρίς θα αρχίσει να φθείρεται. Και εντελώς ανεπισήμως, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να τελειώνει η ιστορία μην τυχόν και ευδοκιμήσει στην Ευρώπη καμία από τις λοξές ιδέες του Βαγγέλη Βενιζέλου για έγγραφες δεσμεύσεις όλων των αρχηγών σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα.
ΤΟ πρώτο αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βιάζεται να αρχίσει η νέα πολιτική περίοδος. Το δεύτερο πιο επιφυλακτικό συμπέρασμα είναι ότι ο Τσίπρας και οι συν αυτώ μπορεί να μην επιδιώξουν αντιπολίτευση του πεζοδρομίου. Αλλά να προτιμήσουν μια κλασική πολιτική αντιπαράθεση, αφήνοντας τον χρόνο να λειτουργήσει. Αλλωστε, αν πρόκειται ο ΣΥΡΙΖΑ να μεγαλώσει το ποσοστό του θα χρειαστεί να αποκτήσει κυβερνητική πρόταση, να στρογγυλέψει, αλλά και να διευρύνει την κοινωνική επιρροή του. Διαφορετικά, το «ακόμη μερικοί μήνες» θα γίνει μερικά χρόνια ή και ποτέ.

ΝΕΑ (Αγιογραφίες)