14.6.12

Με σφεντόνες στην εποχή των stealth...


Θανάσης Μαυρίδης

Τι ελπίδες έχεις να αντιμετωπίσεις μία επέλαση ελεφάντων πετώντας τους καρύδες; Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σε ποδοπατήσουν. Με ανάλογο πρωτόγονο τρόπο αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι τις επιθέσεις των κερδοσκοπικών funds. Το είδαμε στην περίπτωση της Ελλάδας, το...

βλέπουμε τώρα στην Ισπανία και στην Ιταλία. Ψεύτικα δημοσιεύματα και απίθανες δηλώσεις συμμαχούν με την ανικανότητα της Ευρώπης να στείλει στο ταμείο εκείνους που ποντάρουν στην καταστροφή της.

Όσοι πιστεύουν ότι είναι αδύναμοι ή ότι φοβούνται πιθανές συνέπειες, όσοι χρησιμοποιούν δόλια μέσα για να πλήξουν την Ευρώπη, ζουν σε άλλο πλανήτη. Όσα μέτρα κι αν πάρουν οι Ευρωπαίοι, όσα λεφτά κι αν ρίξουν στις δοκιμαζόμενες Οικονομίες του νότου, το αποτέλεσμα θα είναι πενιχρό. Οι «άλλοι» έχουν μία τεράστια δύναμη πυρός στα χέρια τους, η οποία και γίνεται ακόμη μεγαλύτερη εξαιτίας των παραγώγων. Επίσης, διαθέτουν στρατό μισθοδοτούμενων έγκριτων οικονομολόγων και δημοσιογράφων. Είναι αδίστακτοι, αλλά είναι και πανίσχυροι.

Προσέξτε τα δημοσιεύματα του βρετανικού τύπου. Οι άνθρωποι επικαλούνται κυβερνητικούς αξιωματούχους στην Αθήνα για να στηρίξουν τα δημοσιεύματά τους, όταν στην Ελλάδα υπάρχει υπηρεσιακή κυβέρνηση. Πίσω από την λέξη «κυβερνητικοί αξιωματούχοι» ή «Ευρωπαίοι τραπεζίτες» ή «ανώνυμες επιχειρηματικές πηγές» μπορεί ο καθένας να βάλει ό,τι του αρέσει ή ό,τι εξυπηρετεί εν τέλει την εκλεκτή πελατεία του.

Όλα αυτά δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση. Εδώ υπάρχουν οικονομολόγοι που μισθοδοτούνται από διεθνείς ιδιωτικούς οργανισμούς για να προπαγανδίσουν την δραχμή. Υπάρχουν μέσα ενημέρωσης που έχουν «σκάψει» την αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος. Υπάρχουν οργανωμένες ομάδες ανθρώπων που αγωνίζονται νύκτα και μέρα για να γίνει η Ελλάδα Σομαλία. Δεν τους ενόχλησε κανείς, δεν πρόκειται να τους ενοχλήσει κανείς.

Τι θα μπορούσε να κάνει η Ευρώπη; Να κτυπήσει τους κερδοσκόπους εκεί που πραγματικά πονάνε. Στην κερδοφορία τους. Αλλά ακόμη κι αν μπορούσαν οι αρχές να αποδείξουν συνωμοσία σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό θα ήταν ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο. Με άλλα λόγια, θα πρέπει με οικονομικούς και πολιτικούς όρους να κτυπηθεί ο εχθρός. Μέχρι σήμερα οι υπονομευτές του ευρώ παίζουν μόνοι τους και γι΄ αυτό ο κίνδυνος είναι ελάχιστος και τα κέρδη τους σχεδόν σίγουρα. Θα συμβεί κάτι τέτοιο; Μάλλον όχι! Χρειάζεται κάτι περισσότερο από την ξεροκεφαλιά των Γερμανών για να αντιμετωπισθεί ένα τόσο ισχυρό μέτωπο. Χρειάζεται η βούληση ενός πραγματικά μεγάλου κράτους. Κι η Ευρώπη δεν έχει γίνει ακόμη κάτι τέτοιο.


capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: