25.9.12

Χατζηνικολάου-Μεϊμαράκης σημειώσατε 1...



Σκοπιμότητες και πολιτικές παρενέργειες...

Στη πιο κρίσιμη και ευαίσθητη στιγμή για το πολιτικό σύστημα, την κυβέρνηση και τη χώρα ήλθαν οι αποκαλύψεις για τους πολιτικούς που φέρονται να σχετίζονται με υποθέσεις διαφθοράς. Σε λίγες μέρες η κυβέρνηση αναμένεται να...

παρουσιάσει το πακέτο των επώδυνων μέτρων και η Βουλή να το ψηφίσει ή να το καταψηφίσει.

Οι αποκαλύψεις, ακόμη κι αν δεν τεκμηριώνονται, αντικειμενικά υπονομεύουν το βαθμό νομιμοποίησης του πακέτου των μέτρων εφόσον αυτό ήθελε ψηφιστεί. Οι πολίτες, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δικαίως θα εγείρουν ενστάσεις για την ποιότητα της ψήφου των βουλευτών που φέρονται να εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς. Όταν αμφισβητείται η ηθική και πολιτική ακεραιότητά τους, είναι λογικό να αμφισβητείται και το προϊόν της ψήφου τους, δηλαδή το πακέτο των μέτρων.

Από αυτή την άποψη προσέφερε κάκιστη υπηρεσία ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, με την -αμφισβητούμενη συνταγματικά και οριακής νομιμότητας, σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής- ενέργειά του να ζητήσει την προσωρινή αναστολή της ιδιότητάς του ως Προέδρου της Βουλής. Εμμέσως προτρέπει και τους υπόλοιπους βουλευτές να πράξουν, τουλάχιστον για λόγους ευθιξίας, το ίδιο. Όμως εάν το παράδειγμά του επρόκειτο να ακολουθήσουν και οι άλλοι βουλευτές, των οποίων το ΣΔΟΕ ερευνά την περιουσιακή τους κατάσταση, τότε δεν θα υπήρχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να ψηφίσει τα μέτρα.

Το χειρότερο δε όλων, είναι ότι δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να διερευνηθεί η βασιμότητα των καταγγελιών, ερευνών, αποκαλύψεων ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε τα σχετικά δημοσιεύματα. Το «στίγμα», θα παραμένει όταν θα ψηφίζονται τα μέτρα και επομένως ακόμη και η τυπική νομιμοποίησή τους στη συνείδηση του λαού θα είναι κολοβή. Μια τέτοια εξέλιξη το μόνο που καταφέρνει είναι να απαξιώνει έτι περαιτέρω το σαθρό πολιτικό σύστημα και να προσθέτει επιχειρήματα σε όσους επιθυμούν και μάχονται για τη ριζική ανασύνθεσή του.

Επιπροσθέτως, οι αποκαλύψεις φέρνουν σε δυσμενή θέση την κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, καθώς ενισχύεται η πεποίθηση της ευρωπαϊκής και διεθνούς κοινής γνώμης ότι η Ελλάδα είναι μία πλήρως διεφθαρμένη χώρα, με την οποίαν δεν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος, και κυρίως να τη συνδράμει οικονομικά, αφού οι μόνοι που επωφελούνται είναι ορισμένοι κρατικοί αξιωματούχοι, υπουργοί και βουλευτές, και όχι οι πολίτες της που υποφέρουν.

Και βέβαια μετά το ΠΑΣΟΚ μπαίνει, και επισήμως, και η Ν.Δ. στο κάδρο της πολιτικής διαφθοράς, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις εφεξής πολιτικές εξελίξεις, και κυρίως για τις διεργασίες που συντελούνται -στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο- ευρύτερα στο δημόσιο βίο με φόντο τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας. Η όσμωση των επώδυνων μέτρων με τη διεφθαρμένη καθεστηκυία πολιτική τάξη που τα λαμβάνει, ξαναφέρνει στην επιφάνεια και την επικαιρότητα το αίτημα για κάθαρση, νέα, αδιάφθορα πρόσωπα και κόμματα, και δίνει ένταση στα συνθήματα για τους κλέφτες πολιτικούς και τις φυλακές που πρέπει να ανοίξουν τις πόρτες τους για να τους δεχτούν.

Ορισμένοι, υποστηρίζουν ότι οι αποκαλύψεις, κυρίως της εφημερίδας Real News του Νίκου Χατζηνικολάου, κρύβουν σκοπιμότητες. Να το δεχθώ. Όμως δεν θα υπήρχε έδαφος να καρποφορήσουν αν δεν υπήρχαν ακαθαρσίες στο χώρο της πολιτικής. Αν οι πολιτικοί μας ήταν αθώοι του αίματος, αν πολιτικά και ηθικά ήταν όλοι τους άμεμπτοι, καμμία αποκάλυψη και καμμία κατηγορία δεν θα μπορούσε να ευδοκιμήσει σε βάρος τους. Το παρελθόν τους είναι βεβαρημένο γι’ αυτό και ο λαός βλέπει με καχυποψία όχι τις αποκαλύψεις, αλλά τη δική τους αντίδραση. Οι τυχόν σκοπιμότητες θα αποκαλύπτονταν εύκολα αν οι ίδιοι ήταν …τεφάλ. Δυστυχώς δεν είναι, γι’ αυτό και η γάνα, τους μουτζουρώνει κάθε φορά που υπάρχουν ακόμη και νόμιμες έρευνες για τη συμπεριφορά τους.

Δεν ξέρω αν και ποιές σκοπιμότητες υπάρχουν στις αποκαλύψεις. Αρμόδιοι να τις ανεύρουν και να φωτίσουν τις υποθέσεις είναι οι δικαστές και οι κατά το Σύνταγμα και το νόμο ελεγκτικές αρχές. Και είναι ηλίθιο να λέγεται ότι, λόγω της κρισιμότητας της συγκυρίας, οι αποκαλύψεις έπρεπε να γίνουν σε άλλο χρόνο. Τα Μέσα Ενημέρωσης οφείλουν, αυτός είναι άλλωστε ο ρόλος και η αποστολή τους, να αποκαλύπτουν -εφόσον διαθέτουν τα στοιχεία και έχουν κάνει και τις σχετικές διασταυρώσεις- τα κακώς κείμενα της εξουσίας, μεταξύ των οποίων σημαντική θέση έχουν τα σκάνδαλα διαφθοράς και οι σκανδαλώδεις συμπεριφορές των πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων. Εξάλλου η ίδια η ζωή, και όχι μόνον η πολιτική, είναι σύγκρουση συμφερόντων και σκοπιμοτήτων.

Και ‘γω αν είχα τα έγγραφα, και ήμουν πεπεισμένος για το αληθές του περιεχομένου τους, θα τα δημοσίευα. Δεν θα σκεφτόμουν τη συγκυρία και τις παρενέργειες για την πολιτική τάξη και την κυβερνητική εξουσία. Εάν τα απέκρυπτα θα ακύρωνα το ρόλο και την αποστολή μου.

Εάν από την πλευρά αυτών που καταγγέλλονται ή και κατηγορούνται υπάρχει τεκμηριωμένη απάντηση να δοθεί, ώστε να αποκαλυφθούν οι σκοπιμότητες και ο ρόλος όσων τις υπηρετούν. Όχι με ακριτομύθιες, υπονοούμενα και γενικότητες ή μέσω χαλκείων, αλλά με συγκεκριμένες και απτές αποδείξεις. Η Real και οι άλλες εφημερίδες (ΒΗΜΑ, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ), παρουσίασαν έγγραφα και αποκάλυψαν έρευνες που διενεργούνται. Υπάρχουν αυτά; Είναι ανυπόστατα; Είναι κατασκευασμένα; Εφόσον υπάρχουν, τότε η δημοσιογραφία κατήγαγε μια νίκη επί της πολιτικής διαφθοράς. Χατζηνικολάου-Μεϊμαράκης σημειώσατε 1.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η μόνη, προσώρας τουλάχιστον, ένσταση που εγώ μπορώ να έχω, είναι για το ύψος της διαφθοράς. Τα 10 δισ. ευρώ είναι τερατώδες νούμερο. Εξωπραγματικό. Αν σκεφτούμε ότι το 2005, που η κτηματαγορά, στην περίοδο διακυβέρνησης της Ν.Δ., είναι στο απόγειό της, ο τζίρος της είναι περίπου 30 δισ. Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι μία και μόνη εταιρεία, αυτή που εκπροσωπούσε ο Ι. Καρούζος, έκανε «ξέπλυμα» σε τέσσερα χρόνια το 1/3 του τζίρου της κτηματαγοράς. Όμως και 1 δισ. να είναι και 100 εκατ. ή και 10 εκατ., το πρόβλημα υπάρχει και είναι μεγάλο. Και χρήζει απαντήσεων…


Φελνίκος

Δεν υπάρχουν σχόλια: