Και κάπως έτσι, μετά από πολλές παλινωδίες στην πολιτική ζωή της χώρας, που σημάδεψαν τη θεσμική λειτουργία του πολιτεύματος, η περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ» βρέθηκε.
Η λίστα βρέθηκε, αλλά...
δεν δόθηκε στους αρμόδιους φορείς. Δόθηκε στη δημοσιότητα.
Γιατί έτσι έχουμε μάθει να λειτουργούμε στην Ελλάδα, που δεν έχουμε εμπεδώσει την έννοια του έννομου κράτους.
Ακούω από το πρωί πολύ κόσμο να λέει «ααα...τον είδες; - ο τάδε είναι στη λίστα....», «ο μαφιόζος», «μαύρο χρήμα» και άλλα πολλά αντίστοιχα. Όλοι έχουν φροντίσει πριν τη δικαιοσύνη, πριν από κάθε επίσημο φορέα της πολιτείας να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για τα χιλιάδες ονόματα καταθετών.
Όλοι έχουν μαύρα λεφτά, προϊόν απάτης ή φοροδιαφυγής. Κανένας δεν σκέφτηκε πως κάποιος μπορεί να έχει λογαριασμό στην Ελβετία επειδή απλώς εκεί ζει ή έζησε, επειδή κάνει δουλειές με την Ελβετία ή με γειτονικά κράτη, ή επειδή για λόγους ασφάλειας μετέφερε εκεί καταθέσεις.
Κανένας δεν σκέφτηκε βέβαια αν θα ήθελε να λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο τον πολίτευμά μας. Χωρίς κανένα σεβασμό στην ιδιωτική ζωή του καθενός μας.
Πώς θα μας φαινόταν άραγε αν έβγαινε αύριο μεθαύριο μία λίστα με τις δικές μας καταθέσεις, τις δικές μας οικονομίες στην τράπεζα; Πώς θα μας φαινόταν όλους εμάς τους μεγάλους κριτές των πάντων πως θα ήταν να ήξερε ο γείτονας, ο διπλανός μας, αν έχουμε και πόσους λογαριασμούς στην τράπεζα;
Δεν ξέρω και προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν οι λόγοι του κ.Βαξεβάνη. Δεν θέλω να μπω σε θεωρίες. Αν αυτή είναι η δημοκρατία που αντιλαμβάνεται και επιθυμεί δικαίωμά του. Σίγουρα δεν είναι ένα κράτος νόμων και θεσμών που φαντάζομαι εγώ.
Από τον Public Enemy (lifo.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου