H διαβόητη λίστα Λαγκάρντ δίκαια έδωσε την αίσθηση ότι κάτι κρύβεται. Και στην πολιτική, εκείνο που μετρά πολύ είναι το φαινομενικό, που επισκιάζει πολλές φορές το πραγματικό.
Θυμούμαι την ευφροσύνη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του κ. Παπακωνσταντίνου, όταν ευθύς με την υπουργοποίησή του μας παρουσίασε την πρώτη λίστα με φοροφυγάδες γιατρούς του Κολωνακίου. Θριαμβευτική εμφάνιση, προάγγελος της αποφασιστικότητας της νέας, τότε, κυβέρνησης να πατάξει την διαφθορά. Έκτοτε, οι λίστες υπόπτων φοροφυγάδων μπήκαν στην καθημερινότητά μας.
Έγινε γρήγορα φανερό, ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων οι δημοσιοποιούμενες λίστες είχαν μόνον το στοιχείο του εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης. Δεν προσέφεραν κάτι σημαντικό στο δημόσιο Ταμείο. Προ μηνός μάλιστα, η εμφάνιση της λίστας των καλλιτεχνών, έδωσε έντονα την εντύπωση της παραπληροφόρησης, είτε για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα οξύτατα θέματα της επικαιρότητας, είτε ως απόδειξη ότι «κάτι κάνουν οι υπηρεσίες», ενώ όσα κάνουν είναι τα ελάχιστα.
Όμως η διαβόητη, πλέον, λίστα Λαγκάρντ που εμφανίσθηκε κατά την τελευταία εβδομάδα, δίκαια έδωσε την αίσθηση ότι κάτι κρύβεται. Και στην πολιτική, εκείνο που μετρά πολύ είναι το φαινομενικό, που επισκιάζει πολλές φορές το πραγματικό. Πώς είναι δυνατόν να γίνει πιστευτό ότι η λίστα έκανε απλώς μια ακίνδυνη διαδρομή από γραφείου εις γραφείο, και από χέρια υπουργού σε χέρια επικεφαλής ΣΔΟΕ;
Χύθηκε πολύ μελάνι επ’ αυτού, ώστε δεν χρειάζεται να προστεθεί κάτι επί πλέον. Υπάρχει όμως μια άλλη διάσταση, εξίσου σοβαρή. Για την οποία έκανε αναφορά ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Α. Ρουπακιώτης, με αφορμή την κυκλοφορία καθημερινά και μιας καινούργιας λίστας (όχι φυσικά της κας Λαγκάρντ, αυτή είναι μία, αλλά είναι άγνωστο εάν είναι αυτή που έχει στα χέρια του ο κ. Πεπόνης). Είδαμε κι εμείς μία, την οποία μας παρουσίασε φίλος ως πειστήριο απόκρυψης εσόδων από πολιτικούς.
Προσέξαμε όμως, ότι δεν ήταν κάτι άλλο, παρά η λίστα με τα δημοσιευμένα ήδη πόθεν έσχες των βουλευτών. Δεν υπήρχε κάτι επιλήψιμο δηλαδή. Ποιος και γιατί κυκλοφορεί και αυτήν την λίστα; Ίσως, κάτι παρόμοιο έγινε γνωστό και στον κ. Ρουπακιώτη, ο οποίος παρατήρησε από το βήμα της Βουλής: «Όσο περισσότερες λίστες διακινούμε, τόσο καλύπτονται οι πραγματικοί υπαίτιοι διάπραξης αδικημάτων που αφορούν τη διαχείριση δημοσίου χρήματος, είτε διάπραξης άλλων εγκλημάτων».
Και συμφωνούμε απόλυτα. Επειδή με την άκριτη διάχυση στοιχείων και ονομάτων από λίστες άνευ αξίας, επιτυγχάνεται τελικά η συσκότιση και η συγκάλυψη αδικημάτων. Πρόσθεσε και κάτι άλλο ο κ. Ρουπακιώτης: «Σε μια δικαιοκρατούμενη Πολιτεία πρέπει οι πάντες να ελεγχθούν, αλλά από αυτή την επιταγή, η οποία διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή, δεν μπορούμε να περάσουμε στο άλλο άκρο και με σπερμολογίες με ανώνυμες καταγγελίες, με διάχυση λιστών, να σπιλώνουμε».
Υπάρχει όμως φόβος, πέρα από την σπίλωση ονομάτων, να συγκαλυφθούν και παράνομες πράξεις. Επειδή θα λειτουργήσει, όπως στον μύθο όπου ο βοσκός καλούσε κάθε λίγο τους χωριανούς να σώσουν το κοπάδι του από τους λύκους, εκείνοι όμως διαπίστωναν ότι δεν ήταν αληθές. Ώσπου εμφανίσθηκαν οι λύκοι και κατασπάραξαν το κοπάδι, αφού δεν προσέτρεξε κανείς για βοήθεια, μη λαμβάνοντας υπόψη την έκκλησή του που την θεώρησαν και αυτήν τη φορά αναληθή.
Με τις λίστες που κυκλοφορούν, υποτίθεται κρυφά, στο τέλος δεν θα θεωρήσουμε ότι είναι αυθεντική και αυτή που θα είναι.
Νομίζω, πως ο κ. Α. Ρουπακιώτης, καλά θα έκανε αν σε ένα από τα τηλεπαράθυρα που εμφανίζεται τακτικά, εξηγήσει στην κοινή γνώμη, ότι οι λίστες που κυκλοφορούν ανεπίσημα, σκοπό έχουν την παραπλάνηση. Ας επικεντρωθεί η πολιτεία στην αναζήτηση της αυθεντικής λίστας Λαγκάρντ.
voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου