Η σπουδή, ωστόσο, να προωθήσει την κατάργηση του νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια δημιουργεί προβλήματα στη συγκυβέρνηση, με τους δύο μικρότερους εταίρους, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, όπως είναι φυσικό, να μην επιθυμούν να εμφανιστούν ότι σύρονται από τις προτεραιότητες της Ν.Δ. και του πρωθυπουργού. Ευάγγ. Βενιζέλος και Φ. Κουβέλης επιδίδονται στο δικό τους παιχνίδι λεπτών ισορροπιών: αυτό μεταξύ της προσπάθειας να μη χάσουν τη φυσιογνωμία και την πολιτική τους αυτονομία και της βούλησης να στηρίξουν (πάση θυσία) την κυβέρνηση.
Ετσι ο κ. Σαμαράς αναγκάζεται να κινείται κατά μήκος της λεπτής κόκκινης γραμμής που χωρίζει τον στόχο, να διεμβολιστούν τα σχήματα δεξιότερα της Ν.Δ. (Ανεξάρτητοι Ελληνες, Χρυσή Αυγή) από την προσπάθεια να μη διαταραχτούν δραματικά οι ισορροπίες της τρικομματικής κυβέρνησης.
Για το πρώτο, ο πρωθυπουργός εδώ και καιρό έχει δώσει χώρο στον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδια, ο οποίος με τη δυσώνυμη επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» και τη σκληρή κατασταλτική πολιτική στις διαδηλώσεις επιχειρεί να εμπεδώσει ένα κλίμα «πυγμής και ασφάλειας», αλλά και να απαντήσει στην πράξη στις επικρίσεις του ακροδεξιού χώρου, ότι η Ελλάδα είναι «ξέφραγο αμπέλι».
Η τακτική του «διεμβολισμού» με τον προσεταιρισμό της θεματολογίας έχει ήδη δοκιμαστεί μία φορά από τον κ. Σαμαρά, αφού θέματα όπως ο κουκουλονόμος, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά και η «ανακατάληψη των πόλεών μας από τους λαθρομετανάστες» αποτελούσαν κεντρικά σημεία στην ατζέντα του Γ. Καρατζαφέρη και του ΛΑΟΣ, τον οποίο, τελικά, «εξαφάνισε» διά της αφομοίωσης η Ν.Δ. Η επιτυχημένη αυτή τακτική επιχειρείται να εφαρμοστεί και σήμερα, αλλά σε νέες πλέον συνθήκες, καθώς η πόλωση είναι μεγαλύτερη και η κοινωνική αποσύνθεση ελέω μνημονίων ευνοεί τις αυθεντικές και πιο ακραίες προσεγγίσεις.
Στο πλαίσιο αυτό ο πρωθυπουργός επιχειρεί να εμφανιστεί ως «ο πλέον υπεύθυνος μεταξύ των υπευθύνων» κυβερνητικών εταίρων, αφού μπορεί να διασφαλίσει ότι η τρικομματική είναι η μόνη εναλλακτική λύση απέναντι στα «άκρα».
Ετσι πετυχαίνει έναν διπλό στόχο: αφενός μπαίνει «απέναντι» στον ΣΥΡΙΖΑ (που δημοσκοπικά έχει πάρει κεφάλι) και αφετέρου υπογραμμίζει τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η ανεξέλεγκτη Χρυσή Αυγή. Παράλληλα, θέλει να δείξει σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ποιος είναι το «κουμάντο» και μπορεί να επιβάλλει την ατζέντα του.
Φυσικά, οι ελάσσονες κυβερνητικοί εταίροι, λόγω τόσο των θέσεών τους για το μεταναστευτικό όσο και για λόγους πολιτικής και επικοινωνιακής τακτικής, θεωρούν βεβιασμένες τις κινήσεις Σαμαρά και ζητούν «συνεννόηση» προκειμένου να μην προκύψει μείζον θέμα κυβερνητικής λειτουργίας και, γιατί όχι, σταθερότητας.
Στο πλαίσιο αυτό ο πρωθυπουργός τούς καθησύχασε λέγοντας ότι όλα θα γίνουν με νομοθετική πρωτοβουλία και ύστερα από διαβούλευση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η στήριξη και από άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις, τις οποίες δεν κατονόμασε, είναι όμως σαφές ότι στοχεύει τους Ανεξάρτητους Ελληνες και τη Χρυσή Αυγή, κόμματα που πιθανότατα, και παρά τις αντιπολιτευτικές τους κορόνες, θα εγκλωβιστούν στην «παγίδα» Σαμαρά που λέγεται «κατάργηση του νόμου Ραγκούση»
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου