“-Εσείς γιατί δεν πουλάτε φράουλες; ...

-Γιατί έχουν αίμα. Εδώ και χρόνια.”...
Απόγευμα στη λαϊκή Αμπελοκήπων, μαζεύουν πια. Απούλητες οι φράουλες. Παραγωγοί πουλάνε πια χύμα φράουλες, χωρίς να φαίνεται το ... όνομα του παραγωγού. Φράουλες Μανωλάδας απούλητες μέχρι το απόγευμα. Κρόσσια τα νεύρα τους, “φράουλες Μανωλάδας”, απούλητες και χύμα να μην μπορείς να δεις το όνομα του παραγωγού(γιατί άραγε;). Η τιμή στο ένα τρίτο. Κοντοστέκομαι, διαβάζω “φράουλες Μανωλάδας”, 1 ευρώ το κιλό. -Βλέπω είναι φθηνές πια οι φράουλες με αυτά που έγιναν. -…(κατεβάζει το κεφάλι) … -Από πού είναι; -Εντάξει από Μανωλάδα είναι.(σκέφτεται λίγο…)Για πες μου ποιο είναι το πρόβλημα; Μου ήρθε να του πω δεν έχουμε το ίδιο πρόβλημα…το δικό σου ας πούμε είναι που δεν πούλησες ούτε μία… -(Δε μιλάω τον κοιτάω και περιμένω) -Εγώ είμαι παραγωγός και δεν έχω καμία σχέση με όλα αυτά προχθές, εντάξει;Και για πες μου πού είναι το πρόβλημα, όχι πες μου πού είναι το πρόβλημα! -Σωστά,του λέω, το πρόβλημα δεν άρχισε προχθές από πιο πριν κρατάει. Ρωτάω τον διπλανό παραγωγό που δεν πούλαγε φράουλες: -Εσείς γιατί δεν πουλάτε φράουλες; -Γιατί έχουν αίμα. Εδώ και χρόνια. -Και βλέπω ότι τις πουλάνε χύμα σήμερα και όχι σε κεσεδάκια πλαστικά με το όνομα του παραγωγού επάνω. -Ναι παιδί μου γιατί τα ονόματα έχουν αίμα. Προχώρησα. Φράουλες απούλητες Μανωλάδας, αφού για κάποιους δε μετράνε οι άνθρωποι, ας μετρήσουν τα ευρώ που χάνουν."

Αναδημοσίευση από risinggalaxy

left.gr