Η λανθασμένη θεωρία Ράινχαρτ.
Ρόγκοφ για το δημόσιο χρέος και οι συνέπειες της...
Μετά το μεγάλο θέμα που προέκυψε αναφορικά με τον λανθασμένο υπολογισμό στις επιπτώσεις των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών κατά την εφαρμογή μέτρων λιτότητας (το ... λεγόμενο «λάθος του ΔΝΤ»), η γενική διεύθυνση Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν, έρχεται για μία ακόμη φορά σε δύσκολη θέση, κατηγορούμενη για νέα «μαθηματική γκάφα» ολκής.
Ειδικότερα, η οικονομική λογική των πακέτων λιτότητας στην Ευρωζώνη βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε ακαδημαϊκή εργασία των καθηγητών Κάρμεν Ράινχαρτ (πανεπιστήμιο του Μέριλαντ) και Κένεθ Ρόγκοφ (πανεπιστήμιο Χάρβαρντ), με...
...την οποία «αποδεικνυόταν» ότι η υπέρβαση του ορίου του 90% στο δημόσιο χρέος των κρατών είχε δραματικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των οικονομιών.
Συγκεκριμένα, η μελέτη των Ράινχαρτ και Ρόγκοφ συγκρίνει στοιχεία για την ανάπτυξη σε 44 χώρες, τα τελευταία 200 χρόνια και τα συσχετίζει με το ποσοστό του χρέους τους. Το συμπέρασμά τους ήταν ότι όταν το δημόσιο χρέος ξεπερνάει το 90% του ΑΕΠ τότε ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης πέφτει από το 3%-4% στο -0,1%. Το συμπέρασμα αυτό φαίνεται να δικαιολογεί τη λήψη δραστικών μέτρων λιτότητας για να περιοριστεί το χρέος, αφού η μηδενική ανάπτυξη έχει αρνητικές επιπτώσεις και στην ανεργία, αλλά και στην κοινωνική συνοχή. Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Ολι Ρεν, έχει αναφερθεί επανειλημμένως μάλιστα «στη σοβαρή ακαδημαϊκή βιβλιογραφία», σύμφωνα με την οποία το όριο του 90% στο δημόσιο χρέος είναι καταλυτικό για την ανάπτυξη και άρα για την ανεργία.
Όπως απέδειξαν όμως οι ακαδημαϊκοί Ρόμπερτ Πόλιν και Μάικλ Ας, οι συνάδελφοί τους είχαν κάνει χονδροειδή μαθηματικά λάθη στους υπολογισμούς τους, στην επίμαχη εργασία που δημοσιεύθηκε το 2010. Η αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, το υψηλό χρέος περιορίζει την ανάπτυξη στο 2,2% και όχι στο -0,1%. Μάλιστα, την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, οι χώρες με υψηλότερο χρέος αναπτύσσονταν και πιο γρήγορα.
Τις τελευταίες δύο ημέρες, οι εκπρόσωποι της Κομισιόν, δέχονται βροχή ερωτήσεων στη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων για το συγκεκριμένο ζήτημα και απαντούν ότι «δεν βασιστήκαμε μόνο σε αυτήν και μόνο την εργασία, κάτι που θα ήταν γελοίο, αλλά και σε άλλες».
Αναλυτικά στην ανταπόκριση του Νίκου Χρυσολωρά από τις Βρυξέλλες για την Καθημερινή εδώ.
parapolitiki.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου