18.5.13

Πέντε στα σεντόνια, όλες στον αγώνα...

Μιλούσα πρόσφατα στο τηλέφωνο με μια φίλη για θέμα που μας απασχολεί χρόνια, από τότε δηλαδή που ήρθαμε face to face με το ανυψωτικό του πρώτου εραστή μας.

Απαίσια λέξη ο "εραστής", τη χρησιμοποίησα όμως γιατί ταιριάζει με το "ανυψωτικό".
Θυμίζουν και οι δυο μεροκάματο, οχτάωρο, μια δουλειά που πρέπει να γίνει τέλος πάντων και ενίοτε δεν αμοίβεται καλά.

Θα...

προσπαθήσω να συντηρήσω μέχρι τέλους την ατμόσφαιρα «σεξουαλικό εργοτάξιο», για να μπορέσω να αναλύσω ευπρεπώς το θέμα μου.

Με τη φίλη μου λοιπόν, προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε γιατί κάποιοι άντρες είναι καλοί εραστές και κάποιοι δεν είναι.
Γιατί μερικοί σου προσφέρουν εργασιακό καθεστώς Σουηδίας και άλλοι Ουγκάντας.
Γιατί κάποιοι σε στέλνουν με το πούλμαν της εταιρίας εκδρομή στα Σούρμενα και άλλοι με πτήση charter στο Παρίσι.

Θεωρώντας σίγουρο το γεγονός πως αυτά συμβαίνουν πραγματικά και δεν είμαστε προκατειλημμένες με κάποιους εργοδότες ώστε να βλέπουμε το Παρίσι ως Σούρμενο, αναζητούσαμε την απάντηση επειδή βρισκόμαστε και οι δυο σε ηλικιακή καμπή.
Κάνουμε περίπου 20 χρόνια σεξ, άρα οι οργασμοί μας δεν είναι πια προσποιητοί ώστε να καρπώνεται την υπεραξία μας το αφεντικό, οι οργασμοί μας είναι αληθινοί, όπως το δίκιο του εργάτη.

Οφείλουμε λοιπόν να κατέχουμε όλες τις απαντήσεις σχετικά με αυτή την απασχόληση, το δικαιούμαστε άλλωστε, όπως όλα τα δεδουλευμένα.
Και ξαφνικά, πετάει η φίλη μου τη λέξη:
«Γλυκοτσούτσουνοι!».
«Εχθρικά πουλιά!» ατακάρω εγώ.

Αυτό ήταν. Τα ένσημα 20 ετών κολλήθηκαν με μιας στο βιβλιάριο ασθενείας μας.
Και εξηγώ στις ανασφάλιστες τι εννοώ: όλες έχουμε αντικρίσει κατά πρόσωπο τα ανυψωτικά των εραστών μας.
Έχετε προσέξει ότι υπάρχουν εχθρικά πουλιά;
Κάτι πουλιά παρτάκηδες με ύφος πονηρό, μύτη γαμψή, με το θολό το μάτι;
Που σε πηδάνε χωρίς οίκτο σαν κακά αφεντικά;

Υπάρχουν γύρω μας χιλιάδες. Έτσι γεννιούνται, έτσι γίνονται, ποιος ξέρει;
Αλίμονο αν πέσεις στην ανάγκη τους.
Θα δουλέψεις για ένα ξεροκόμματο. Θα χύσεις τον ιδρώτα σου αδίκως.
Θα σε τελειώσουν πριν την ώρα σου.

Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, αλλά δεν μιλάμε για χελιδόνια.
Μιλάμε για τους πικροτσούτσουνους και τους γλυκοτσούτσουνους.
Γυναίκες, ανήκουμε στους δεύτερους όπως ανήκουν οι Κομμούνες στους εργάτες.
Πέντε στα σεντόνια, όλες στον αγώνα.

Μη συμβιβάζεστε με τίποτα λιγότερο!...

Έλια Ζερβού

Δεν υπάρχουν σχόλια: