Χιλιάδες αργιλώδεις στρατιώτες, σε φυσικό μέγεθος, αναλάμβαναν τη φύλαξη του ματαιόδοξου και ανασφαλούς αυτοκράτορα, όταν αυτός θα κατέβαινε στον κάτω κόσμο.
Μπορούμε να...
φανταστούμε, ξανά στους σύγχρονους αιώνες, τον πρωθυπουργό Αντώνη σαμαρά να επιδεικνύει το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, παρατεταγμένο σε ουρές έξω από τα ταμεία ανεργίας, πλέον, προτείνοντας και πάλι τον τρόπο σύγχρονου πολιτικού: «Λι Κετσάγκ, ιδού ο στρατός σου».
Αν η αλλαγή του στρατηγικού ονόματος Βαν Φλιτ με αυτό του πρωθυπουργού της Κίνας είναι μια πρόοδος για τον πλανήτη, η ταυτότητα του λόγου μάλλον αποτελεί άλλη μια καθήλωση για τη χώρα μας.
Συγχρόνως με τον προτεινόμενο στρατό, λιμάνια, αεροδρόμια και ΚΤΕΛ (ξανά)επιδεικνύονται ως αξιοποιήσιμο υλικό, προκειμένου να φυλάγουν τη διόλου ανασφαλή Κίνα, κατά τη βόλτα της στον έξω (και όχι στον κάτω) κόσμο.
Η πήλινη Ελλάδα (αλήθεια, πως είχατε αποκαλέσει τη Γερμανία, φιλομνημονιακέ, κύριε Πάγκαλε;) προβάλλει για πολλοστή φορά ως επιτυχία την ολοένα και πιο εκπτωτική πολιτική της, προϊόν αργίλου τόσο των πολιτικών της όσο και των συνδικαλιστών της.
Αλήθεια, θα βγουν τώρα να φωνάξουν «όχι στο ξεπούλημα των λιμανιών» ή θα πουν «ευχαριστούμε, κύρις Λι», θυμίζοντας κι αυτοί με τη σειρά τους «ευχαριστούμε, κύριε Τζόνσον», άλλων εποχών. Η ΟΛΜΕ έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο...
Βασίλης Κεχαγιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου