«Ένα περίεργο φαινόμενο εξαπλώνεται τελευταία στην χώρα μας», γράφει η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, περιγράφοντας Έλληνες να ψηφίζουν φιλοναζιστικά/φιλοχουντικά κόμματα και να εμπιστεύονται γελοίες θεωρίες συνωμοσίας...
οι πολίτες προτιμούν την χούντα ανήμερα της επετείου του απριλιανού πραξικοπήματος, άλλες να προσφέρουν την ίδια μέρα cd με την απολογία του δικτάτορα Παπαδόπουλου, κεντρικά ξενοδοχεία να παρέχουν χώρο για σύνταξη χουντικών, τηλεοπτικά κανάλια να δίνουν βήμα σε νεοναζί, εργοδότες να πυροβολούν εν ψυχρώ μετανάστες κτλ.
«Πρόκειται για ατόφια ηλιθιότητα ή μήπως άξαφνα γίναμε όλοι κακοί και εγκληματούμε κατά της δημοκρατίας και άρα κατά των ίδιων των ζωών μας και των παιδιών μας», αναρωτιέται, λίγο πριν δώσει μόνη της την απάντηση :
«thoughtlessness». Μία έννοια που εισήγαγε στην παγκόσμια σκέψη η Χάνα Άρεντ, προσπαθώντας να εξηγήσει το φαινόμενο Άντολφ Άιχμαν, του συνταγματάρχη των SS και ενός από τους βασικούς αρχιτέκτονες του Ολοκαυτώματος. «Ο Άιχμαν δεν είχε κίνητρα. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν κατάλαβε τι έκανε. Όχι, δεν ήταν ηλίθιος. Απλώς δεν είχε τη δυνατότητα να αναστοχαστεί τις πράξεις του (thoughtlessness), κάτι που σε καμία περίπτωση δεν είναι συνώνυμο της βλακείας. Κι έτσι έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εγκληματίες στην Ιστορία», έγραφε, εισάγοντας την έννοια της «κοινοτοπίας του κακού», ενός κακού δίχως κίνητρα, ενός κακού που είναι κοινότοπο – επειδή δεν βασίζεται στη σκέψη.
Πάσχουμε άραγε ως χώρα από …κοινοτοπία του κακού;
matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου