6.8.13

Οι λόγοι που οδήγησαν στην αυτοκτονία 17χρονη που συναρμολογούσε iPhone στην Κίνα...

Την ιστορία της 17χρονης Κινέζας που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας στον κοιτώνα του εργοστασίου της Foxconn στην Κίνα παρουσιάζει η βρετανική εφημερίδα Guardian σε άρθρο της με τίτλο «Η γυναίκα που παραλίγο να πεθάνει φτιάχνοντας το iPad σας».

Η Τιάν Γου εργαζόταν περισσότερες από...
12 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα. Μερικές φορές δεν έτρωγε, προκειμένου να κάνει υπερωρίες. Στις 17 Μαρτίου του 2010 πήδηξε από τον τέταρτο όροφο του κοιτώνα της.

Πριν από την απόπειρα αυτοκτονίας της, η Γου εργαζόταν στη γραμμή παραγωγής iPhones και iPads, στα εξαρτήματα.

Το 2010, 18 εργαζόμενοι της Foxconn - όλοι μικρότεροι από 25 ετών - αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν σε εγκαταστάσεις της εταιρείας. Συνολικά, 14 άτομα πέθαναν.

Η Τιάν Γου επέζησε. Βγήκε από κώμα μετά από 12 ημέρες με τραύματα στην σπονδυλική της στήλη και στο ισχίο της και έμεινε ανάπηρη από τη μέση και κάτω. Ηταν μόλις 17 ετών.

Σε προηγούμενες συνεντεύξεις της, αποκαλύπτεται ο τρόπος που λειτουργούσε η Foxconn: προσλάμβανε νεαρούς, φτωχούς μετανάστες από την κινέζικη επαρχία, τους έβαζε μέσα σε τεράστιους κοιτώνες και έδιωχνε όσους δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τους σκληρούς ρυθμούς δουλειάς.

Τα διαλείμματα για τουαλέτα ήταν περιορισμένα, ένα λάθος θα είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί «κατσάδιασμα» από τους ανωτέρους της, ενώ ποτέ δεν πέρασε από επίσημη εκπαίδευση.

Κι ας την καλούσε στην αρχή το επίσημο φυλλάδιο της εταιρείας «να τρέξει προς τα πιο όμορφα όνειρά της, να επιδιώξει μια φανταστική ζωή».

Αν και η εταιρεία καλούσε δημοσιογράφους σε εγκαταστάσεις της και τους έδειχνε τα καταστήματα και τις ολυμπιακών διαστάσεων πισίνες, η αλήθεια ήταν ότι η εξάντληση δεν άφηνε την Τιάν Γου να απολαύσει τίποτα από όλα αυτά.

Η Γου ξέσπασε όταν εξαιτίας ενός διοικητικού λάθους, οι διευθυντές της αρνήθηκαν να της πληρώσουν τον μισθό της. Απελπισμένη, πήδηξε από το παράθυρο για 160 ευρώ.

Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας, η Τιάν Γου έλαβε σχεδόν 20.000 ευρώ για να επιστρέψει στο χωριό της. «Ηταν σαν να αγόραζαν και να πουλούσαν ένα αντικείμενο» λέει ο πατέρας της...

Δεν υπάρχουν σχόλια: