φέρει το δημόσιο βίο η κυβερνητική πολιτική.
Αποτελεί πραγματικά οξύμωρο σχήμα να προφυλακίζεται ο αρχηγός της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, αλλά να αφήνονται προσωρινά ελεύθερα τα πρωτοπαλίκαρα του. Η αντίφαση οξύνεται περαιτέρω, αν ληφθεί υπόψη η επικοινωνιακή ομοβροντία που εξαπέλυσε η κυβέρνηση καθώς και το τεράστιο μέγεθος της αστυνομικής επιχείρησης εναντίον της Χρυσής Αυγής. Γίνεται λοιπόν προφανές ότι ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά έχει πάρει την πολιτική απόφαση να πατάξει τη ναζιστική συμμορία, είναι εξαιρετικά αμφίβολο το αν έχει τη δυνατότητα να το κάνει.
Πώς αλήθεια μπορεί η κυβέρνηση Σαμαρά να αντιμετωπίσει τη ναζιστική συμμορία όταν:
•Ήταν η ίδια που με την άθλια θεωρία των δύο άκρων αθώωνε συστηματικά τη Χρυσή Αυγή στοχοποιώντας την Αριστερά και τους κοινωνικούς αγώνες;
•Ήταν η ίδια που με την εμφυλιοπολεμική ρητορεία της εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και την υιοθέτηση της χρυσαυγίτικης ατζέντας, ενίσχυε τον ακροδεξιό εξτρεμισμό και έστελνε το μήνυμα στο λαό της Δεξιάς ότι η Χρυσή Αυγή είναι συγγενής πολιτικός χώρος της ΝΔ;
•Ήταν η ίδια που περιέβαλε με προκλητική ασυλία όχι μόνο τους χρυσαυγίτες εγκληματίες, αλλά και τους ακροδεξιούς θύλακες μέσα στον κρατικό μηχανισμό, ιδιαίτερα στην αστυνομία και το στρατό;
•Ήταν η ίδια που, πολύ καθυστερημένα και κάτω από την κατακραυγή της ελληνικής και διεθνούς κοινής γνώμης, επέλεξε να προχωρήσει σε μια αστυνομική επιχείρηση εντυπωσιοθηρίας, αντί να στείλει τους φακέλους στη Βουλή για να βοηθηθεί η δικαιοσύνη;
•Ήταν η ίδια που με την επιμονή στην καταστροφική μνημονιακή πολιτική δημιούργησε απελπισμένα κοινωνικά ακροατήρια, ευεπίφορα στη ναζιστική προπαγάνδα;
Πώς μπορεί λοιπόν να έχουμε εμπιστοσύνη ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικά τη δημοκρατία;
Θα πρέπει να το επαναλάβουμε για πολλοστή φορά: Η αντιμετώπιση του φασισμού και η υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών αποτελούν πρωτίστως καθήκοντα της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος, καθήκοντα κάθε δημοκρατικού πολίτη. Με πολιτικές πρωτοβουλίες και κοινωνική κινητοποίηση πρέπει ασκηθεί η μέγιστη πίεση για:
•Να φτάσει η δικαστική διερεύνηση μέχρι το τέλος και να πληρώσουν οι ναζί εγκληματίες και όσοι τους προστάτευαν, με τήρηση πάντα των δικονομικών εγγυήσεων.
•Να ξηλωθούν οι ακροδεξιοί θύλακες μέσα στον κρατικό μηχανισμό.
•Να αποκρουστεί ιδεολογικά η ναζιστική προπαγάνδα.
•Να δοθεί επιτέλους τέλος στη μνημονιακή καταστροφή.
Η αναχαίτιση της φασιστικής απειλής δεν είναι μόνο έργο της Δικαιοσύνης. Αποτελεί καθήκον της κοινωνίας. Ο φασισμός αντιμετωπίζεται με περισσότερη δημοκρατία. Και αυτό ούτε θέλει, ούτε μπορεί να το κάνει η κυβέρνηση...
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου