24.4.14

Δήμου απολογία…

Στην αρχή ενοχλήθηκα. Μετά μπερδεύτηκα. Κατόπιν πήρα απόσταση και άρχισα να παρακολουθώ τις εξελίξεις σαν να μην αφορούσαν εμένα. (Κι από ένα σημείο, πια δεν με αφορούσαν).

Τώρα που...
πέρασε η θύελλα, ίσως είναι χρήσιμο να διατυπώσω μερικά ψύχραιμα συμπεράσματα.

1.Ο διάλογος είναι αδύνατος. Η εμπάθεια κυριαρχεί. Οι αντίθετοι ξεχνάνε το θέμα και επικεντρώνονται στο πρόσωπο. Τα επιχειρήματα αντικαθίστανται από ύβρεις, ειρωνείες και λάσπη.

2.Η πολιτική μολύνει τα πάντα. Τον Απρίλιο του 2009 (πάλι Μεγάλη Εβδομάδα) είχα γράψει στην Lifo άρθρο με τίτλο: «Το Άγιον Σκότος». Ολόκληρο άρθρο – όχι μία φράση. (Υπάρχει στο ndimou.gr). Εκτός από τα τοπικά σχόλια που προκάλεσε – πέρασε απαρατήρητο. Η διαφορά από το 2009: τότε δεν είχα πολιτική ένταξη. Τώρα χτύπαγαν το σαμάρι.

3.Μου πρότειναν να μηνύσω τον Αμβρόσιο. Μα υπάρχει μεγαλύτερη αυτοακύρωση από αυτή που πέτυχε μόνος του, εκφέροντας λόγους μίσους μέσα στην γιορτή της Αγάπης; Μου ζήτησαν να σχολιάσω την Λιάνα Κανέλλη: τι να πω γι αυτή την αυτοαναιρούμενη ύπαρξη; Υπάρχει αλλού στον κόσμο κομμουνίστρια-θεούσα που να υπερασπίζεται φανατικά το «όπιο του λαού»; Θα τρίζουν τα κόκαλα του Μαρξ.

4.Εξακολουθώ να στηρίζω το Ποτάμι ως την καλύτερη πολιτική επιλογή. Θεωρώ όμως ότι ως ελεύθερος διανοούμενος είμαι πιο χρήσιμος έξω, από ότι μέσα.

5.Πέρα από την θεολογική συζήτηση για την φύση του «Αγίου Φωτός», νομίζω πως τα κόμματα που έχουν ταχθεί υπέρ του χωρισμού εκκλησίας - κράτους, δεν μπορούν να δέχονται ότι είναι δουλειά του κράτους να το φέρνει, να το υποδέχεται και να το μοιράζει, στέλνοντας τον λογαριασμό στον Έλληνα φορολογούμενο.

6.Άσχετες παρατηρήσεις: «ήταν άκαιρο». Μα πότε να το γράψω; τον Δεκαπενταύγουστο; «Επιζήτησε τα 15 λεπτά δημοσιότητας του Warhol». Ουδέν σχόλιον.

7.Το θετικό: τα εκατοντάδες (δεν υπερβάλλω!) υποστηρικτικά μηνύματα που πήρα, τα πολλά ωραία άρθρα και tweets που γράφτηκαν, η ανακοίνωση της Εταιρίας Συγγραφέων και οι παρεμβάσεις της Φωτεινής Πιπιλή και του Ανδρέα Παπαδόπουλου. Θερμά ευχαριστώ.

Αυτά. Ένιωσα την ανάγκη να κλείσω το θέμα από την πλευρά μου. Συνεχίζω, με άλλα...

Ο τίτλος του άρθρου είναι «τρεις μέρες του Απρίλη»

Δεν υπάρχουν σχόλια: