26.6.14

Άλλος ο Γιώργος, άλλος ο Αντώνης (Σαμαράς)...


Δεν χρειάστηκε πολύ για να ξεκινήσουν οι γνωστές εθνικές υπερβολές. "Παγκόσμιος θαυμασμός για την πρόκριση της Εθνικής" ήταν ο τίτλος με τον οποίο ξεκίνησαν τα κεντρικά δελτία ειδήσεων στους...
τηλεοπτικούς σταθμούς. Το αποτέλεσμα του αγώνα της εθνικής μεταδόθηκε από τα διεθνή ΜΜΕ όπως συμβαίνει με όλα τα ματς του Μουντιάλ, αλλά γιατί να υπάρξει "παγκόσμιος θαυμασμός"; Δεκάδες εθνικές ομάδες έχουν προκριθεί στους 16 ή παλιότερα στα προημιτελικά, στην ιστορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Ακόμη και η ειρωνική ατάκα του παλαίμαχου Βρετανού ποδοσφαιριστή Γκάρι Λίνεκερ ("Μα τον Δία η Ελλάδα σκόραρε") παρουσιάστηκε ως διεθνής έπαινος!

Ασφαλώς για τα δεδομένα της εθνικής Ελλάδος η νίκη επί της Ακτής του Ελεφαντοστού και η πρόκριση είναι πράγματι σημαντικά επιτεύγματα, όταν μάλιστα συνδυάστηκαν με μια πολύ καλή εμφάνιση σε έναν αγώνα που ξεκίνησε με τόσες ατυχίες για την ελληνική πλευρά και έληξε σαν θρίλερ. Η εθνική άξιζε να κερδίσει χωρίς το ανύπαρκτο πέναλτι για το οποίο-και εδώ το θέμα αρχίζει να παρουσιάζει μεγάλο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον- δεν γίνεται πλέον η παραμικρή αναφορά στα κάθε λογής μακρόσυρτα αφιερώματα: είναι το νέο κοινό, εθνικό μας μυστικό. Αναρωτιέται κανείς τι κατάρες κατά του διαιτητή και πόσες θεωρίες συνωμοσίας θα είχαν παρουσιαστεί, πόσες φορές θα είχαμε δει σε επανάληψη και αναλύσει την φάση, αν η Ελλάδα ισοφαριζόταν και έχανε την πρόκριση στο 93', από ένα τόσο αμφισβητούμενο πέναλτι.

Μικρή σημασία έχουν όλα αυτά, όταν η πρόκριση απέδειξε λίγο πολύ ότι "παλεύουμε σαν θηρία", ότι "είμαστε ατρόμητοι" και γενικώς "ανώτεροι των άλλων", λες και οι άλλες εθνικές ομάδες δεν έχουν να επιδείξουν αντίστοιχες ποδοσφαιρικές ανδραγαθίες. Μάλιστα το νεοδημοκρατικό site antinews επιχείρησε να κάνει τον παραλληλισμό ανάμεσα στον σκόρερ της Εθνικής και τον πρωθυπουργό

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Στ. Κούλογλου, ΕΔΩ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: