Χθες το απόγευμα, κι ενώ καθόμουν στη βεράντα του σπιτιού στην Κέρκυρα και διάβαζα τη "λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων", άκουσα τον ήχο του mail στο ipad. Δεν...
έδωσα σημασία. Θα το δω μαζί με όλα τ' άλλα το βράδυ, σκέφτηκα. Επειδή βρίσκομαι σε διακοπές δεν θέλω και πολλά πολλά με τον ...έξω κόσμο. Μετά από περίπου πέντε λεπτά χτύπησε το τηλέφωνο. Το όνομα που εμφανίστηκε στην οθόνη ήταν ενός από αυτούς που ονομάζουμε «σημαντικό κυβερνητικό στέλεχος». Προς στιγμήν σκέφτηκα να μην απαντήσω στην κλήση. Μετά όμως σκέφτηκα ότι μπορεί να έχει να μου πει κάποια είδηση από την επίσκεψη Γιούνκερ στην Αθήνα ή κάτι άλλο σημαντικό. Πήρα τη γραμμή. «Έλα, τι γίνεται;» είπα. «Το είδες;» με ρώτησε. «Ποιο;» «Το mail που σου 'στειλα». «Όχι, τι είναι;». «Διάβασέ το και πάρε με να μου πεις αν σου άρεσε». Άνοιξα τα mail και διάβασα αυτό που σας παραθέτω:
Κάποτε, στα παλιά τα χρόνια, ζούσανε στην Αίγυπτο δυο άνθρωποι, που τα σπίτια τους και τα χωράφια τους γειτόνευαν. Ο ένας όμως ήτανε δουλευτάρης και ο άλλος ακαμάτης...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Νίκου Φελέκη πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου