Και αν ο Στέλιος Ράμφος (θα) ήθελε να κάνει το σκυλί του χορτοφάγο...
Οι αρθρογράφοι της εφημερίδας έδωσαν ρέστα τις τελευταίες ημέρες. Αν έχεις ιδεολογικές αγκυλώσεις τα βάζεις ακόμα και με έναν σκύλο. Τον συμπαθή Λουκάνικο. Και δεν καταλαβαίνεις...
πως τέτοιες αναλύσεις φαίνονται φαιδρές ακόμα και στους φανατικούς αναγνώστες σου.
Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος μάλιστα βρήκε και το λόγο που ο Λουκανικάκος ήταν πρώτος στις πορείες. «Το πιθανότερο είναι ότι θα είχε φάει καμιά κλωτσιά από κάναν ένστολο και έκτοτε, όποτε έβλεπε στολή γινόταν έξαλλος, κοινώς είχε πολιτική κρίση εφάμιλλη των δίποδων συντρόφων του που φωνάζουν "Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι" περίπου με τα αντανακλαστικά του σκύλου του Παβλόφ» γράφει και γελάνε και οι πέτρες.
Τουλάχιστον ο Πάσχος Μανδραβέλης ήταν πιο μαζεμένος, ίσως και πιο αμήχανος. Και μιλάει απλώς για την «ανακύκλωση της συγκίνησης» και το γεγονός πως είχαμε «καθυστερημένη συγκίνηση για το θάνατο του σκύλου» μια και η είδηση «δημοσιεύτηκε σε κάποιες εφημερίδες τον περασμένο Μάιο».
πως τέτοιες αναλύσεις φαίνονται φαιδρές ακόμα και στους φανατικούς αναγνώστες σου.
Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος μάλιστα βρήκε και το λόγο που ο Λουκανικάκος ήταν πρώτος στις πορείες. «Το πιθανότερο είναι ότι θα είχε φάει καμιά κλωτσιά από κάναν ένστολο και έκτοτε, όποτε έβλεπε στολή γινόταν έξαλλος, κοινώς είχε πολιτική κρίση εφάμιλλη των δίποδων συντρόφων του που φωνάζουν "Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι" περίπου με τα αντανακλαστικά του σκύλου του Παβλόφ» γράφει και γελάνε και οι πέτρες.
Τουλάχιστον ο Πάσχος Μανδραβέλης ήταν πιο μαζεμένος, ίσως και πιο αμήχανος. Και μιλάει απλώς για την «ανακύκλωση της συγκίνησης» και το γεγονός πως είχαμε «καθυστερημένη συγκίνηση για το θάνατο του σκύλου» μια και η είδηση «δημοσιεύτηκε σε κάποιες εφημερίδες τον περασμένο Μάιο».
Όσο για την Πόπη Διαμαντάκου, ξεκινάει από τον... Σήφη τον κροκόδειλο της Κρήτης για να φτάσει τελικά στον Λουκάνικο και να μας πει πως «καταναλώσαμε συγκίνηση για την ένταξη τάχα του σκύλου στις τάξεις των αγανακτισμένων "επαναστατών", τον αναγορεύσαμε σε σύμβολο του αδούλωτου φρονήματος του έθνους». Και να καταλήξει στα αδέσποτα: «Κατόπιν συνέχισαν, ίσως να αυξήθηκαν κιόλας μετά τη "διαφήμιση" του Λουκάνικου, οι αγορές σκύλων pet».
Μας αρέσουν αυτοί οι αρθρογράφοι που δεν φορούν ιδεολογικά γυαλιά και βλέπουν πίσω από τις γραμμές! Τους αξίζει έπαινος.
Αυτή την Κυριακή στην «Καθημερινή» αρθρογράφησε και ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος, ο... φιλόσοφος που βλέπουμε συχνά στα τηλεοπτικά πάνελ. Σκέφτεστε τώρα να ήθελε ο κύριος Ράμφος να κάνει το σκυλί του, χορτοφάγο; Και να το τάιζε τη μία μέρα ραδίκια, την άλλη μαρούλι, την τρίτη λάχανο; Και να ψόφαγε το κακόμοιρο το σκυλάκι μετά από λίγο; Αλλά όχι, δεν μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο.
Στη φωτογραφία (από το Ποντίκι), οι οπαδοί της Λιβόρνο στην Ιταλία αποχαιρετούν τον Λουκάνικο. Μην το πείτε όμως στους αρθρογράφους της Καθημερινής και αρχίσουν πάλι, ας μείνει μεταξύ μας παρακαλώ. Και μην τους πείτε πως έγραψαν όλοι στο εξωτερικό, από τον Indepedent ως και το Al Jazeera.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου