Αφού έκανε την ιστορική του αναδρομή και τη σημασία της εξέγερσης, μίλησε για «αναγκαίες αλλαγές και θυσίες», που…
χρειάζονται σήμερα, εξυμνώντας την σύγχρονη αυταρχική πολιτική της λιτότητας.
Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, δηλαδή.
Αναλυτικά:
«Το Πολυτεχνείο σηματοδότησε την αρχή του τέλους της επτάχρονης Δικτατορίας, που κατέρρευσε λίγους μήνες αργότερα, ανίσχυρη μπροστά στη λαϊκή οργή και βαριά ένοχη για το εθνικό έγκλημα της κυπριακής τραγωδίας» επισημαίνει ακόμα στο μήνυμά του ο κ. Μεϊμαράκης, συμπληρώνοντας ότι: «Τιμούμε όλους τους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα, όλους όσους συνέβαλαν στην ανατροπή ενός άνομου καθεστώτος και στην εδραίωση του Δημοκρατικού Κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος στη χώρα μας».
Ο πρόεδρος της Βουλής, αφού σημειώνει στη συνέχεια ότι τα χρόνια που πέρασαν από τη Μεταπολίτευση έως τις μέρες μας «αποτελούν την πιο μακρόχρονη περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας και πολιτικής σταθερότητας στη σύγχρονη Ελλάδα», αναφέρει ότι σήμερα «βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή για την ανθρωπότητα» όπου η «οικονομική κρίση έχει πλήξει το επίπεδο ζωής πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο», με αποτέλεσμα «το κοινωνικό κράτος, που αποτελούσε κεκτημένο για τις χώρες της Ευρώπης, δοκιμάζεται».
Ωστόσο, «μέσα στη συγκυρία αυτή, η χώρα μας προσπαθεί να σταθεί όρθια και να προχωρήσει, με θυσίες και αναγκαίες αλλαγές, χωρίς όμως εκπτώσεις στις ελευθερίες, στα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα».
Και ο κ. Μεϊμαράκης καταλήγει εκφράζοντας τη βεβαιότητά του, ότι: «η σημερινή νέα γενιά της πατρίδας μας έχει τη θέληση, το πείσμα και την ικανότητα να αναμετρηθεί με τις προκλήσεις των δικών της καιρών και να κερδίσει τη μάχη στο στίβο της δημιουργίας και της προόδου. Και όπως η γενιά του Πολυτεχνείου έδωσε τον αγώνα της με αυτοθυσία ανατρέποντας την αυθαιρεσία και τον παραλογισμό εκείνης της εποχής, έτσι και τα τωρινά νιάτα μπορούν με ψυχή και όραμα να χτίσουν τη ζωή που ονειρεύονται, τη ζωή που τους αξίζει»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου