Είπε μεταξύ άλλων ο Αντώνης Σαμαράς στο Περιστέρι: "Ξέρω ότι εδώ υπάρχει πληγωμένος κόσμος και διαδηλώνει και την οργή του. Ξέρω όμως ότι...
ο κόσμος αυτός που βράχηκε δεν θέλει και να πνιγεί. Και προσπαθεί και θα έχει την αμέριστη δική μας συμπαράσταση και βοήθεια και θα τα βγάλει πέρα".
Άρα όλα εντάξει. Βροχούλα ήταν, θα περάσει. Βροχούλα άσχετη με τη δική του πολιτική, τα δικά του μέτρα, τη δική του υπογραφή. Απορείς μάλιστα γιατί δεν θύμισε στους οργισμένους στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας ότι ο βρεγμένος τη βροχή δεν πρέπει να τη φοβάται. Ή δεν τους συμβούλεψε να κρατάνε ομπρέλες. Και να περιμένουν την αμέριστη συμπαράστασή του.
Προφανώς ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει πού πατά και πού πηγαίνει. Σπάνια πρωθυπουργός ήταν τόσο ξένος προς την κατάσταση και τα αισθήματα των υπηκόων του. Διότι και ο τελευταίος δεξιός ξέρει ότι ο κόσμος δεν έχει απλώς βραχεί, για να χρειάζεται στέγνωμα. Πνίγεται. Ασφυκτιά. Βρίσκεται στο βυθό της απόγνωσης. Και μόνο πλεόνασμα έπαρσης και έλλειμμα ήθους μπορεί να εξηγήσει τις ανοησίες για βρεγμένους...
Για να διαβάσετε ολοκληρο το άρθρο του Θανάση Καρτερού πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου