24.1.15

Το τέλος των αναίσθητων...

Άκουσα μέχρι το τέλος την ομιλία του κ. Σαμαρά. Την προικισμένη με μια σχεδόν υστερική ένταση  φωνή του. Χαρακτηριστικό ίσως της απελπισίας του για την από καιρό προβλεπόμενη πτώση του. Και...
τα ψέματα, να πέφτουν σαν χαρτοπόλεμος. Κόλλησα στην αναφορά-μούφα για τα (μονίμως στη σφαίρα της φαντασίας) κοιτάσματα πετρελαίου την ώρα που έχει πια μαθευτεί πως οι εταιρείες την κάνουν και από τα νότια της Κρήτης και από τον διαγωνισμό της 8ης Φεβρουαρίου.

Έχοντας πέσει η λευκή πετσέτα από την ημέρα που αρνήθηκε, με γελοίες προφάσεις, την τηλεοπτική μονομαχία με τον κ. Τσίπρα, φθάνει στο τέλος του θλιβερά τσαλακωμένος ενώ τον έχουν εγκαταλείψει ακόμη και όποιοι ισχυροί επωφελήθηκαν μέχρι και τις τελευταίες… τροπολογίες από την παλαιοκομματική νοοτροπία και την ανωριμότητά του, αν και στα 64 του πλέον. 

Με μόνους θορυβώδεις ακροατές κάτι τύπους με πορτοκαλί φανέλες, φερμένους κατ’ ευθείαν από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, με την πλάτη τους γυρισμένη στον ομιλητή να εκτελούν το «πρόγραμμα» με τα συνθήματα. «Όλη η Ελλάδα μπλε» κ.λπ...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Άλκη Γαλδαδά πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: