Δήλωση παραίτησης από την Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ και αποχώρησης από το Κόμμα εξέδωσε σήμερα Σάββατο ο Θεόδωρος Τσίκας, ένα από τα πιο δραστήρια στελέχη του κόμματος τα τελευταία χρόνια, συντασσόμενος ταυτόχρονα στο...
πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου.
Ολόκληρη τη δήλωση του κ. Τσίκα:
Αθήνα, 3/1/2014
Η Ελλάδα χρειάζεται νέο πολιτικό σκηνικό
Η χώρα μας χρειάζεται ένα νέο πολιτικό σκηνικό, που θα μπορεί να εκφράσει τις νέες ανάγκες και προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη μετά-Μνημόνιο περίοδο.
Ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα εκπροσωπήσει τις κοινωνικές δυνάμεις και τους πολίτες, που κατανοούν ότι η οριστική ήττα των πάσης φύσεως παλαιοκομματικών αντιλήψεων και των πάσης προελεύσεως λαϊκιστικών πρακτικών αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την υπέρβαση των αδιεξόδων.
Μια ανασύνθεση του πολιτικού τοπίου είναι αναγκαία για να προωθηθούν μεγάλες τομές και βαθιές μεταρρυθμίσεις, που θα καταπολεμούν τις αιτίες που μας οδήγησαν σε επώδυνες αλλά αναγκαίες επιλογές τα τελευταία χρόνια. Για μια ριζική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μας, για πλήρη ανακατανομή πόρων και εξουσιών, για αναπροσαρμογή συνηθειών και νοοτροπιών του παρελθόντος.
Πιστεύω ότι, με νεωτεριστικές ιδέες και καινοτόμες επιλογές, το πολιτικό σχήμα που συγκροτείται με πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου, θα μπορέσει να συμβάλει αποφασιστικά σε αυτήν την κατεύθυνση.
Γι’ αυτούς τους λόγους, υπέβαλα την παραίτηση μου από μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και γνωστοποίησα την αποχώρηση μου από το κόμμα.
Θόδωρος Τσίκας
Παραίτηση του Μανώλη Πετράκη από την Νομαρχιακή ΠΑΣΟΚ Ηρακλείου
Αγαπητοί σύντροφοι,
Πριν μερικές εβδομάδες – ο λίγος έστω – κόσμος του ΠΑΣΟΚ συγκλονίστηκε από την «αντιπαράθεση», μεταξύ του τέως και νυν Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με τις διαδικασίες ανασυγκρότησης και αναζωογόνησης του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης. Μια «αντιπαράθεση» που παρουσιαζόταν, και παρουσιάζεται ακόμα και σήμερα, που ο Γιώργος Παπανδρέου ιδρύει έναν νέο πολιτικό φορέα, ωσάν να έχει οργανωτίστικο περιεχόμενο. Είναι προφανές ότι η αντιπαράθεση ήταν και είναι βαθύτατα πολιτική.
Το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της αρχικής διαφωνίας για το προ καιρού προγραμματιζόμενο συνέδριο δεν ήταν αν το συνέδριο θα ονομαζόταν «συνέδριο ΠΑΣΟΚ» ή «συνέδριο Δημοκρατικής Παράταξης» (αν και αυτό έχει την σημασία του)[1]. Το πραγματικό ζήτημα ήταν ποιο θα είναι το πολιτικό περιεχόμενο, η ουσία και ο σκοπός της ύπαρξης ενός δημοκρατικού σοσιαλιστικού προοδευτικού κόμματος. Το πραγματικό επίδικο είναι αν θα υπάρχει ένα κόμμα στο οποίο θα κυριαρχεί ο απροσχημάτιστος διάλογος και η γόνιμη συζήτηση για τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.
Αν θα υπάρχει ένα κόμμα με σαφή ιδεολογική και πολιτική οριοθέτηση σε σχέση με τους άλλους πολιτικούς χώρους και αν θα υπάρχει έντονη την λαϊκή-κοινωνική συμμετοχή και πρωτοβουλία! Παράλληλα, αν θα πάψει να αποτελεί επιλογή το κόμμα να μεταλλάσσεται διαρκώς στα πλαίσια της εκάστοτε προεκλογικής «στρατηγικής». Αν θα σταματήσει να συγκροτείται στη βάση σύνθεσης προσωπικών στρατηγικών και επίδοξων προεκλογικών συμφωνιών μεταξύ προσωπικοτήτων. Και αν θα σταματήσει να πολιτεύεται με επικοινωνιακά «τσιτάτα», ενταγμένα στο «κάδρο» της «αντιμνημονιακής» αντιπαράθεσης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι προφανές ότι ένα κόμμα που δεν θα έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν ενδιαφέρει κανέναν! Κανέναν, ίσως εκτός από μερικές δεκάδες πολιτικά στελέχη που έχουν συνυφάνει την μακρόχρονη πολιτική τους δράση με την κρατική εξουσία. Μερικές εκατοντάδες κομματικά μέλη που έχουν συνδέσει την κομματική τους δραστηριότητα με την διαμεσολάβηση «πολίτη-κράτους». Και μερικές χιλιάδες πολίτες που έχουν συνδέσει την «στρατηγική εξόδου από την κρίση» με την επιβίωση ή αναβίωση της δικής τους «ειδικής» σχέσης με τους θεσμούς και τον κρατικό προϋπολογισμό!
Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να εκφραστεί ο χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού/δημοκρατικής παράταξης από ένα τέτοιο κόμμα! Δηλαδή από ένα να κόμμα που στο εσωτερικό του κυριαρχεί, η «τακτική» για το πλαίσιο προσέγγισης του χώρου με έναν από τους δύο συγκυριακά ισχυρούς εκλογικούς «πόλους» (ΝΔ/ΣΥΡΙΖΑ) και όχι πολιτική αντιπαράθεση με τον δεξιό και αριστερό λαϊκισμό. Από ένα κόμμα στο οποίο η αναζήτηση περιορίζεται μεταξύ της «στρατηγικής κυβερνητικής σχέσης» με τη ΝΔ και της τυχοδιωκτικής επιδίωξης ορισμένων για το «χτίσιμο» μιας αντίστοιχης σχέσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από ένα κόμμα όπου οι φιλόδοξοι «δελφίνοι» του λεγόμενου «τρίτου πόλου» αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους με σκοπό να παίξουν το χαρτί της δήθεν δικής τους διαφοροποίησης από την σημερινή ηγεσία, ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα (αν είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ) και τους μετεκλογικούς συσχετισμούς «κυβερνησιμότητας» με μοναδικό στόχο την εκ νέου διασφάλιση κυβερνητικών ρόλων. Δηλαδή εν τέλει από ένα κόμμα σε ρόλο παρακολουθητή του συγκυριακού δικομματισμού.
Προφανώς και πολλοί από εμάς δεν μπορούμε να συμμετέχουμε πλέον σε ένα τέτοιο κόμμα. Η χώρα έχει ανάγκη από έναν νέο κόμμα-πεδίο ανασύνταξης και αναζωογόνησης του χώρου, που ιστορικά εκπροσώπησε το ΠΑΣΟΚ. Από ένα κόμμα-φορέα προώθησης μεταρρυθμίσεων σε όλη τη δημόσια σφαίρα, με στόχο την δημιουργία της «μεταπελατειακής» (και όχι απλά της «μεταμνημονιακής» ή «κανονικής») Ελλάδας, στο πλαίσιο της οποίας η ισχύς του νόμου κι όχι η δύναμη της ισχύος θα καθορίζουν τα δημόσια πράγματα. Ένα κόμμα με σαφείς ιδεολογικές οριοθετήσεις, από την επικίνδυνη δεξιά του Σαμαρά και την αλλοπρόσαλλη αριστερά του Τσίπρα. Ένα κόμμα που στην συνέχεια θα επιχειρήσει να ενώσει ευρύτατα στρώματα του ελληνικού λαού σε ένα πρόγραμμα για την ανάταξη της χώρας. Έναν νέο κινηματικό σχηματισμό που θα στεγάσει τις προοδευτικές μας αξίες, με θέσεις, προτάσεις και πρακτικές, που θα είναι:
συγκρουσιακές με κατεστημένα συμφέροντα, διαβρωμένους ή απαρχαιωμένους θεσμούς και έκνομες δραστηριότητες της οικονομικής ελίτ
μεταρρυθμιστικές στην διάρθρωση και λειτουργία του κράτους και στην αποδοτικότητα των κοινωνικών πόρων
εξισωτικές μεταξύ των κοινωνικών τάξεων/ομάδων, ώστε να διασφαλίζονται ίσες ευκαιρίες στην μόρφωση, την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα
δημοκρατικές και διαφανείς σε σχέση με την διαχείριση των δημόσιων πόρων, της δημόσιας περιουσίας και εν γένει του δημόσιου χώρου
αντιμονοπωλιακές και δίκαιες σε σχέση με την διαχείριση και διάθεση των δημόσιων αγαθών (ενέργεια, νερό, Ρ/Τ συχνότητες, δίκτυα, συγκοινωνιακούς κόμβους, κλπ)
πατριωτικές και ρεαλιστικές σε σχέση με την διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας και τον ρόλο της στον παγκόσμιο καταμερισμό πλούτου/εργασίας
σύγχρονες και φιλελεύθερες σε σχέση με τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα (ξενοφοβία, ομοφοβία, οικογενειακό δίκαιο, κλπ)
γνήσιες σε ηθικό επίπεδο και συνυφασμένες με την χρηστή διαχείριση και την λειτουργία των κομματικών στελεχών με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελούν πρότυπα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή ή χλευασμό από την κοινωνία και τους πολίτες.
Δυστυχώς, το ΠΑΣΟΚ δεν στόχευσε και δεν επιδίωξε τίποτα από τα παραπάνω τα τελευταία 1-2 χρόνια. Και για αυτό σήμερα στερείται της βασικής ζωογόνας δύναμης που χρειάζεται κάθε σύγχρονο, μεταρρυθμιστικό, δημοκρατικό, σοσιαλιστικό κόμμα, που είναι η λαϊκή συμμετοχή με όρους μαζικότητας, ανιδιοτέλειας, αποφασιστικότητας και μαχητικότητας.
Υπό αυτό το πρίσμα και με βάση ότι ο χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού (και όχι μόνο του δημοκρατικού ή ριζοσπαστικού κέντρου) είναι πραγματικά χρήσιμος και αναγκαίος για την χώρα, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και όχι απλά επειδή υφίσταται οργανωτικά στα πλαίσια ιστορικά καταξιωμένων πολιτικών σχηματισμών, υποβάλω την παραίτηση μου από μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου και μέλος του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να ενταχτώ στο νέο κόμμα που δημιουργείται με πρωτοβουλία του Γιώργου Α. Παπανδρέου.
Πετράκης Γ. Εμμανουήλ
Πρώην εκπρόσωπος τύπου & ενημέρωσης Ν.Ε. Ηρακλείου ΠΑ.ΣΟ.Κ. & πρώην συντονιστής τομέων πολιτικής για ζητήματα Εσωτερικών–Αυτοδιοίκησης–Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Δημόσιας Τάξης–Πολιτικής Προστασίας, Μεταφορών–Υποδομών–Δικτύων & Ναυτιλίας–Τουρισμού της Ν.Ε. Ηρακλείου ΠΑ.ΣΟ.Κ.
[1]Αλλά, ακόμα και η επιλογή του ονόματος (ΔΗΠΑΡ), που είναι εξίσου οικείο στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, υποκρύπτει μια ιδεολογική διαφοροποίηση και μετατόπιση προς το «κέντρο», την ώρα που η παράταξη (σε Ελλάδα & Ευρώπη) χρειάζεται μια γνήσια προοδευτική, ρεαλιστική και αριστερή ριζοσπαστικοποίηση. Δηλαδή, είναι διαφορετικό να λες, όπως έλεγε ιστορικά το ΠΑΣΟΚ, ότι με τον ιδεολογικό και αυτόνομο οργανωτικό ΚΟΡΜΟ του «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ Κινήματος ΠΑΣΟΚ» καλούνται να συνταχτούν και να συμπαραταχτούν και άλλες «δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις», για την δημιουργία ενός «μετώπου αλλαγής/ανατροπής» ενάντια στην δεξιά. Και διαφορετικό να λες ότι χτίζουμε εξ αρχής ένα νέο ιδεολογικό και οργανωτικό ΚΟΡΜΟ, ως φορέα εκπροσώπησης του δημοκρατικού, προοδευτικού, ριζοσπαστικού ΚΕΝΤΡΟΥ με στόχο την «διπολική κυβερνησιμότητα», εντός του οποίου το σοσιαλιστικό κίνημα ΠΑΣΟΚ θα είναι η σημαντικότερη συνιστώσα!
πηγη smartpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου