Οι τέσσερις ανατρεπτικοί σκιτσογράφοι της Charlie Hebdo...

Οι Stéphane Charbonnier, Georges Wolinski, Jean Cabut and Bernard Verlhac βρίσκονται ανάμεσα στα 12 θύματα της δολοφονικής επίθεσης στα γραφεία της γαλλικής σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, που σόκαρε την Ευρώπη. 
Οι τέσσερις γελοιογράφοι που δολοφονήθηκαν αντιπροσώπευαν ένα...
ριζοσπαστικό και ζωτικό στέλεχος του πολιτισμού της χώρας. Σκίτσα με βιτριολικό χιούμορ διέκριναν το ύφος της εφημερίδας, η οποία είχε γίνει παγκοσμίως γνωστή για την κριτική της απέναντι στο εξτρεμιστικό Ισλάμ αλλά και απέναντι στο θρησκευτικό φανατισμό άλλων θρησκειών. Ανάμεσα στα τελευταία σκίτσα των θυμάτων ένα για την Ελλάδα αλλά κι ένα... προφητικό.


Η Charlie Hebdo ήταν ένα από τα έντυπα που είχαν στοχοποιηθεί όσο κανένα καθώς υπήρξε από τα ελάχιστα έντυπα που προχώρησαν σε αναδημοσίευση των αμφιλεγόμενων γελοιογραφιών του προφήτη Μωάμεθ, που είχαν δημοσιευθεί το 2006 στην εφημερίδα Jyllands Posten της Δανίας, προκαλώντας τότε σωρεία αντιδράσεων. Αποτελούσε επί σειρά ετών ένα από τα πλέον σατιρικά έντυπα της Γαλλίας, με γελοιογραφίες ιδιαίτερα καυστικές για τα κακώς κείμενα, τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας.

Ο Daniel Leconte, ένας ντοκιμενταρίστας που ετοίμαζε μία ταινία για τους σκιτσογράφους της Charlie Hebdo, τους περιγράφει σαν αρθρογράφους που διατηρούσαν στήλη σε ένα πολύ σημαντικό έντυπο. Άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί τους κάνουν λόγο για μία πολύ δεμένη μεταξύ της ομάδα, που δεν κρυβόταν πίσω από τα σκίτσα της παρά τη μία μετά την άλλη απειλή που δέχονταν για τη δράση της.

Ποιοί ήταν οι 4 της Charlie Hebdo

Ο 80χρονος Georges Wolinski ήταν ένας από τους σκιτσογράφους – θρύλους της Γαλλίας, με το έργο του να ξεκινάει πολύ πριν το 1970 που η Charlie Hebdo έκανε το ντεμπούτο της. Γεννημένος στην Τύνιδα το 1934 ήρθε αντιμέτωπος πρώτη φορά με τον θάνατο σε ηλικία μόλις 2 ετών όταν ο Πολωνός πατέρας του δολοφονήθηκε. Στο σπίτι των παππούδων του ήταν που πρώτη φορά ανακάλυψε κάποια κόμιξ που είχαν ξεμείνει από τότε που οι αμερικανικές δυνάμεις έκαναν απόβαση στη Βόρεια Αφρική. Άρχισε να σκιτσογραφεί στην σχολική εφημερίδα όταν στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου μετακόμισε στο Παρίσι, το 1961 ξεκίνησε να δουλεύει στο έντυπο Hara Kiri που έβαλε λουκέτο με εντολή των επίσημων αρχών, τον Μάη του '68, ήταν συνιδρυτής του αιχμηρού σατιρικού εντύπου L'Enrage (Ο οργισμένος), ενώ στη δεκαετία του '70 σχεδίαζε την βασική γελοιογραφία της κομμουνιστικής L'Humanite. Ο αρχισυνάκτης του Charlie Hebdo, δημοσίευε επίσης γελοιογραφίες στη Liberation, αλλά και στα εβδομαδιαία Paris-Match και L'Echo des savanes.

Στη Charlie Hebdo, ήρωες του Wolinski ήταν ένας χοντρός με αυτοπεποίθηση που συνδιαλεγόταν κάθε φορά με έναν δειλό λιγνό. Οι ερωτικές συνήθειες των Γάλλων ήταν επίσης ένα από τα αγαπημένα του θέματα, σκιτσάροντας σειρά γελοιογραφιών που σατίριζαν, αυτοσαρκαστικά σε πολλές περιπτώσεις, τις ερωτικές επιθυμίες, τα ταμπού αλλά και την αγαρμπιά της σεξουαλικής απελευθέρωσης.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...