Κρατείστε λίγη... πισινή!

Φαίνεται πως θα πάρει χρόνια η ανάκτηση της πολιτικής πρακτικής και η - συνακόλουθη - επαναφορά του "Πολιτικού Συστήματος" ("Π.Σ").

Επί του παρόντος, και του αμέσου μέλλοντος (μεσοπρόθεσμα:) θα πορευτούμε, και θα ...
βολευτούμε με τις μεταλλάξεις:

Την κομματική πρακτική και το "Κομματικό Σύστημα" ("Κ.Σ").

Λίγες ημέρες πέρασαν από την διεξαγωγή των (πρόωρων) εκλογών και την ετυμηγορία του Εκλογικού Σώματος, αλλά η χθεσινή Συγκυβέρνηση, νυν Αντιπολίτευση δεν το έχει αντιληφθεί (!....).

Συνεχίζει με προεκλογικούς τόνους να κριτικάρει, να αμφισβητεί, να επιτίθεται στην νέα Συγκυβέρνηση.

Θα μου παρατηρήσετε: "Ε! και; που έγκειται η πρωτοτυπία ; πάντα έτσι δεν γινότανε; Διαχρονικά δεν άρχιζε η αμφισβήτηση, επίθεση, υπονόμευση της, εκάστοτε, κυβέρνησης από την, εκάστοτε, Αντιπολίτευση;".

Δίκιο έχετε.

Μόνο που τούτη τη φορά χρειάζεται περισσότερη σύνεση, επίγνωση, αυτοσυγκράτηση.

Και - βέβαια - δεν (συν) καλύπτεται η κομματική αντιπαλότητα και ο πόνος για την απώλεια της εξουσίας - με έκφραση- δήθεν; - ευχών για επιτυχία του έργου / διαπραγματεύσεων των Κυβερνώντων.

Είναι -επιεικώς-κωμικό ο κος Αρχηγός της ΝΔ και πρωτοκλασάτα στελέχη της να εμφανίζονται ως ...σωτήρες /καπεταναίοι που θα πάρουν το πηδάλιο και θα το στρίψουν, ώστε να αποφευχθεί η προς .... τα βράχια πορεία που χάραξαν οι ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ.

Ασφαλώς και δεν θα ασχοληθώ με το ποιοί επέλεξαν τα βράχια και το ναυάγιο. Ούτε γιατί δεν οδήγησαν το σκάφος σε ήρεμα νερά, όταν είχαν στα χέρια τους το τιμόνι /κουμάντο.

Επειδή, αφ'ενός είναι γνωστά (και εκ του εκλογικού αποτελέσματος) αλλά, αφ'ετέρου δεν συνηθίζω να χτυπώ όσους έχουν πέσει κάτω / ηττηθεί.

Εκείνο όμως που θα ήθελα να τονίσω είναι:

· Η αδυναμία (αυτο)ελέγχου, αυτοσυγκράτησης.

· Ο αχαλιναγώγητος κομματισμός.

· Η απώλεια επαφής με τα νέα δεδομένα.

· Η εμμονή στις παλαιομοδίτικες πρακτικές του πολιτικαντισμού.

· Η επιπολαιότητα - Σε ηγετικό στελεχιακό δυναμικό - η οποία δεν τους επιτρέπει να: "κρατήσουν λίγο .... "πισινή". Ή να αναλογιστούν πως μπορεί: "Να 'χει πίσω η αχλάδα την ουρά".

Τι θα γίνει, δηλαδή, αν αύριο, σε λίγες μέρες η Κυβέρνηση καταφέρει - έστω κάτι περισσότερο - από ό,τι εκείνοι;

Θα υποστούν νέα - μετεκλογική - απογοήτευση αναιτιολόγητα;

Αλλά και αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις, τι φαντάζονται ότι άμεσα θα κληθούν εκείνοι να συνεχίσουν το θεάρεστο, προηγούμενο έργο τους;

ΥΓ Μήπως εκεί στη Συγγρού θα πρέπει να καταφύγουν στα, όποια, ψήγματα σοβαρότητας τους απόμειναν;

Ή - εναλλακτικά - να διαβάσουν (καιρός είναι οι ξεροκέφαλοι / ξερόλες) αυτά που τους γράφουμε;...

 του Κώστα Δημ. Χρονόπουλου, Αρθρογράφου -Σχολιογράφου