Η δίκη που αρχίζει αύριο, Δευτέρα 20 Απριλίου, είναι μια μεγάλη δίκη. Όχι μόνο επειδή έχει ήδη συγκεντρώσει το διεθνές ενδιαφέρον, επειδή δημοσιογράφοι και παρατηρητές από όλο τον κόσμο έχουν ήδη καταφθάσει στην Αθήνα (εκατοντάδες, όπως μαθαίνω, έχουν ζητήσει...
διαπίστευση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης). Ούτε επειδή μπορεί να αποτελέσει τηλεοπτικό υπερθέαμα (αν και δεν το θεωρώ πολύ πιθανό, στη μακρά της διάρκεια). Ούτε επειδή θα είναι κυριολεκτικά μεγάλη σε διάρκεια. Ο κύριος λόγος που τη καθιστά μεγάλη και ιστορική είναι ότι η ποινική δίωξη της Χρυσής Αυγής, τον Σεπτέμβριο του 2013, η οποία και οδήγησε στη δίκη, σηματοδότησε το τέλος της ασυλίας. Της ασυλίας που απολάμβαναν μέχρι τότε οι νεοναζί, για την εγκληματική τους δράση. Με αυτή την έννοια, η δίκη, όποια προβλήματα και αν έχει (η μεγάλη καθυστέρηση στην έναρξή της και η διεξαγωγή της στις φυλακές Κορυδαλλού είναι δύο από αυτά) σηματοδοτεί δύο πράγματα. Πρώτον, την ενεργοποίηση της δημοκρατίας (της αστικής δημοκρατίας, ναι) και του κράτους δικαίου έναντι της εγκληματικής δράσης των νεοναζί. Δεύτερον, μια μεγάλη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος, το οποίο εδώ και χρόνια ζητούσε αυτό ακριβώς: να λογοδοτήσουν οι νεοναζί.
Η μάχη των δικαστηρίων είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουν οι αντιφασίστες και οι δημοκράτες. Όχι μόνο επειδή το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να δρα σε όλα τα πεδία, δεν πρέπει να περιφρονεί κανένα: και στις γειτονιές, και στον δρόμο, και στα σχολεία, και στα πανεπιστήμια, και στα μέσα ενημέρωσης, και στους χώρους δουλειάς, και στα δικαστήρια, μέσα και έξω. Αλλά και για έναν ιδιαίτερο λόγο: η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική οργάνωση με εγκληματική δράση. Και ακριβώς επειδή είναι ναζιστική, η δολοφονική βία δεν είναι κάποια παρεκτροπή ή τυχαίο γεγονός· είναι συγκροτητικό στοιχείο της ύπαρξης της Χρυσής Αυγής — κάτι που συνιστά μια κρίσιμη διαφορά της από διάφορες εν γένει ακροδεξιές και βασιλοχουντικές ομάδες. Οι δολοφονίες Φύσσα και Λουκμάν, η δολοφονική απόπειρα ενάντια στον Δημήτρη Κουσουρή, οι επιθέσεις σε μετανάστες και μέλη της ΛΟΑΔ κοινότητας, τα πογκρόμ εναντίον μεταναστών είναι κάποια από τα αδιάψευστα τεκμήρια αυτής της βίας.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Στρατή Μπουρνάζου, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου