Εμβρόντητος σας άκουσα να υποστηρίζετε στη Βουλή της χώρας σας ότι η Ε.Ε. είναι μια κοινότητα δικαίου, ότι οι συνθήκες πρέπει να τηρούνται (pacta sunt servanta), ότι η ισχύς των ευρωπαϊκών συνθηκών δεν αλλάζει με το δημοψήφισμα μιας χώρας, για να καταλήξετε, έτσι, στο ότι δεν μπορεί να γίνει διαγραφή μέρους του χρέους της χώρας μου.
Κυρία Μέρκελ, κατ' αρχάς, αποκρύπτετε...
από τον λαό σας και από την παγκόσμια κοινότητα ότι, με εντολή της τρόικας, τα μέχρι τώρα Μνημόνια και οι όροι των δανειακών συμβάσεων που έχουν επιβληθεί στη χώρα μου, με τη βοήθεια του ΔΝΤ που κλήθηκε «για να κάνει τη βρόμικη δουλειά», έχουν συναφθεί με αδρανοποίηση θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας, πρόκειται μόνο για ad hoc συμφωνίες εκτός του κανονιστικού πλαισίου της ΣΛΕΕ (όπως και ο ESM), εν τέλει δε ακυρώσιμες, ανά πάσα στιγμή, σύμφωνα με το άρθρο 46 της Συνθήκης της Βιέννης του 1969 που διέπει το δίκαιο των διεθνών συνθηκών.
Ως εκ τούτου, η επίκληση στο«Δίκαιο» από πλευράς σας, ή είναι ηθελημένα προσχηματική ή συνιστά Ομηρική Ατη (τύφλωση του νου)· και παρ’ ότι μέχρι τώρα έχουν «κάνει πίσω» δύο Βουλές και τρεις κυβερνήσεις της πατρίδας μου (ενώ φαίνεται ότι και η σημερινή λιποψύχησε) με μοναδικό σκοπό σε «πνεύμα συνεννόησης» να βρεθεί μια λύση σ’ ένα πρόβλημα που δεν δημιούργησε ο ελληνικός λαός αλλά και εσκεμμένα παρουσιάστηκε διογκωμένο, εν τούτοις αυτή τη συμπεριφορά (απατηλά βέβαια) την εκλαμβάνετε «ως αδυναμία μας», οπότε διαπράττετε και Υβρη (αλαζονική συμπεριφορά).
Απ’ την άλλη, ποιο «Δίκαιο» σας επιτρέπει να μη μας επιστρέφετε αυτά που εμείς σας δανείσαμε, αλλά και να μην πληρώνετε για τις καταστροφές που προκαλέσατε σε μια χώρα, αναίτια και χωρίς ευθύνη της; Η δύναμη του ισχυρού; Για να το δούμε και αυτό.
Η μεταφορά της «πραγματικής» παραγωγής σε τόπους εργασιακού Μεσαίωνα με μισθούς των 100-200 ευρώ (ενώ εσείς διατηρείτε βασικό μισθό 1.500 ευρώ, εμείς προς το παρόν 500, άλλες χώρες 200-300 ευρώ, αλλά οι τιμές των εμπορευμάτων σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης είναι ίδιες!) μόνο πρόσκαιρα σας ωφελεί. Η ισχύς της κατανάλωσης, από την οποία και αντλείτε τη δύναμή σας, είναι εύθραυστη και σταδιακά μειούμενη.
Η φτωχοποίηση των λαών της Ευρώπης δεν θα σταματήσει έξω από την πόρτα σας, ενώ το σαθρό χρηματοπιστωτικό σύστημα που «υπερασπίζεστε», δεν θα διστάσει να σας καταπιεί, αν του δοθεί ευκαιρία. Ακόμη και ο Πάπας της θρησκείας σου μπορεί να σου κλονίσει την πίστη σου για τον παράδεισο, αν πρόκειται να κερδίσει απ’ αυτό.
Η Υβρη, λοιπόν, κατά μυθολογικό αλλά και ιστορικό κανόνα, προκαλεί τη Νέμεση (οργή θεών και ανθρώπων). Και το αποτέλεσμα της Νέμεσης η χώρα σας, μέσα σ’ έναν αιώνα, το έχει ζήσει δύο φορές: Η Τίση (τιμωρία) ακολουθεί πάντοτε γιατί έχει προσβληθεί η ίδια η αιτία της ζωής.
Υποκλίνομαι στη Γερμανία των Γκέτε, Σίλερ, Γιάσπερ, Μπετόβεν αλλά και του σημερινού Χάμπερμας. Σεμνύνομαι μπροστά στον εργαζόμενο γερμανικό λαό, αλλά απεχθάνομαι τη Γερμανία του Anschluss, του Αουσβιτς και του Διστόμου.
Δεν λέτε όλη την αλήθεια όταν ισχυρίζεστε ότι ο γερμανικός λαός θα πληρώσει τα δάνεια των Ελλήνων αφού, αντί άλλων, τα δάνεια που «αναγκαστικά» μας χορηγούσατε για να αγοράζουμε τα προϊόντα σας -ενώ οδηγούσατε τις δικές μας επιχειρήσεις στο κλείσιμο-, έχουν αναληφθεί από μια χρηματοπιστωτική εταιρεία, που γι’ αυτόν τον σκοπό δημιουργήθηκε και που λειτουργεί υπό την εγγύηση δανειακών μόνο «υποσχέσεων» των χωρών της ευρωζώνης και έναντι κέρδους.
Το «χρήμα», το πρώτον, παράγεται από το τίποτα και το ξέρετε καλά. Απ’ αυτόν που άρπαξε αυτό το δικαίωμα. Η εργασία μόνο παράγει εμπορεύματα χρήσιμα. Το χρήμα διαμεσολαβεί απλώς στην ανταλλαγή τους. Οταν το ίδιο πια γίνει μοναδικά εμπόρευμα, τότε αρχίζει το πρόβλημα.
Δεν σας φοβόμαστε, κυρία Μέρκελ. Τι κι αν βγάλατε στα διεθνή fora, κυριολεκτικά, ένστολους τους στρατηγούς σας μαζί με τους αξιωματούχους της κυβέρνησής σας για να μας ασκήσουν απειλητικά «κριτική» γιατί τολμήσαμε να κάνουμε δημοψήφισμα; Τι κι αν μας στήσατε στις ουρές των ATM, τιμωρητικά και εν είδει «ουράς συσσιτίου γερμανικής κατοχής»;
Αυτή η χέρσα γη, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και προαιώνιων ανθρώπινων δράσεων και πολιτισμών, η Ελλάδα, είναι η ίδια αιτία γένεσης της Ευρώπης αλλά και θεματοφύλακας πανανθρώπινων αξιών. Εδώ διάλεξαν να γεννηθούν οι θεοί.
Οσο το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσάς μου μ’ αγκαλιάζει, όσο το λευκό των Μαρμάρων μου απαλύνει την ψυχή μου, όσο τα γραφτά των προγόνων μου μπολιάζουν τον στοχασμό μου, αντέχω. Εδώ, κυρία Μέρκελ, όποια πόρτα και να χτυπήσεις, θα βρεις ένα πιάτο ζεστό φαΐ· θα σου στρώσουν να κοιμηθείς· θα γλυκάνουν τον πόνο σου, όποιος και να είσαι.
Και στις Θερμοπύλες θα σταθούμε ξανά αν χρειαστεί, αλλά και στη Σαλαμίνα σάς περιμένουμε.
Φώτης-Σπυρίδων Μαζαράκης (Δ.Ν.-δικηγόρος-συγγραφέας)
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου