27.11.15

Mνημόνια: «σεισμική» καταστροφή της απασχόλησης...

Ανεργοι που αναζητούν δουλειά μέσω αγγελιών και γραφείων εύρεσης εργασίας

Οι σεισμοί, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, προκαλούν τεράστιες ζημίες, η αποκατάσταση των οποίων παίρνει πολύ χρόνο και δεν επιτυγχάνεται πάντοτε τελείως. Κατά παρόμοιο τρόπο, στη χώρα μας η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, ανάμεσα στις πρώτες επιπτώσεις της, είχε και τη μείωση της απασχόλησης το 2009.

Από το 2010 όμως...
και μετά, η εφαρμογή των καταστρεπτικών μέτρων των μνημονίων προκάλεσε «σεισμική» καταστροφή στην απασχόληση. Το ερώτημα που γεννιέται είναι: Πόσα χρόνια θα απαιτηθούν γι’ αυτή την αποκατάσταση;

Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό πρέπει να ανατρέξουμε στην πορεία της ελληνικής οικονομίας τα χρόνια στα οποία η χώρα είναι μέλος της ευρωζώνης. Από την εξέταση των σχετικών στοιχείων από τη βάση δεδομένων της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ε.Ε., της Eurostat, προκύπτει ότι:

Την επταετία 2001-2007 σημειώθηκε αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) σε σταθερές τιμές με πολύ ταχείς ρυθμούς μέχρι το 2004, μια μεγάλη κάμψη του ρυθμού αύξησης το 2005 και επάνοδος σε υψηλούς ρυθμούς τα δύο επόμενα χρόνια.

Η αύξηση αυτή του ΑΕΠ οφείλεται στους πόρους που εισέρρευσαν από την Ε.Ε., στον υψηλό δανεισμό της χώρας και στα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων (με συνέπεια την εκτίναξη στα ύψη του δημόσιου χρέους). Ταυτόχρονα σημειώθηκε αύξηση της απασχόλησης, με σημαντικά, όμως, χαμηλότερους ρυθμούς και κάμψεις των ρυθμών αυτών τα έτη 2004 και 2007. Αντίθετα:

Την επταετία 2008-2014 το ΑΕΠ σε σταθερές τιμές μειώνεται με χαμηλό ρυθμό το 2008 και με υψηλούς ρυθμούς τα έτη 2009-2013, για να σημειώσει μικρή αύξηση το 2014. Αντίστοιχα η απασχόληση αυξάνεται με χαμηλό ρυθμό το 2008 και μειώνεται με υψηλούς ρυθμούς τα έτη 2009-2013 για να αυξηθεί με τον ίδιο χαμηλό ρυθμό με τον οποίο αυξήθηκε το ΑΕΠ το 2014.

Οπως προαναφέρθηκε, οι μεταβολές αυτές οφείλονται στον συνδυασμό των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης αρχικά και, κυρίως, των μέτρων των μνημονίων στη συνέχεια.

Συνοπτικά η πορεία αυτή περιγράφεται στον Πίνακα, στο πρώτο μέρος του οποίου δίνεται το ΑΕΠ σε εκατ. ευρώ σε σταθερές τιμές του 2010 και η απασχόληση τα έτη 2000, 2007 και 2014, στο δεύτερο μέρος οι ανά επταετία συνολικές μεταβολές και στο τρίτο μέρος οι μέσοι ετήσιοι ρυθμοί μεταβολής.

Από το δεύτερο και το τρίτο μέρος του Πίνακα φαίνεται ότι:

Η μείωση του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές του 2010 τη δεύτερη επταετία ξεπέρασε την αύξησή του την πρώτη, με αποτέλεσμα το ύψος του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές το 2014 να είναι χαμηλότερο απ’ ό,τι ήταν το 2000. Αυτό οφείλεται στο ότι ο μέσος ρυθμός μείωσης του ΑΕΠ τη δεύτερη επταετία ήταν κατά 0,2% μεγαλύτερος από τον ρυθμό αύξησής του την πρώτη.
Η μείωση της απασχόλησης τη δεύτερη επταετία κατά 1.028.000 ήταν υπερδιπλάσια της αύξησής της την πρώτη κατά 476.000, με αποτέλεσμα το ύψος της απασχόλησης το 2014 να είναι κατά πάνω από 500.000 χαμηλότερο από εκείνο του 2000. Αυτό οφείλεται στο ότι ο μέσος ρυθμός μείωσης της απασχόλησης τη δεύτερη επταετία ήταν υπερδιπλάσιος από τον μέσο ρυθμό αύξησής της την πρώτη.
Οι διαφορές αυτές ανάμεσα στους ρυθμούς μεταβολής του ΑΕΠ και της απασχόλησης (υψηλός ρυθμός μείωσής της όταν το ΑΕΠ μειώνεται, και, αντίθετα, χαμηλός ρυθμός αύξησής της όταν το ΑΕΠ αυξάνεται) σημαίνουν ότι η επάνοδός της στο επίπεδα του 2007 θα απαιτήσει πολλά χρόνια.

Το πόσα χρόνια εξαρτάται από τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ και της απασχόλησης. Π.χ. για να επανέλθει η απασχόληση στο επίπεδο του 2007 θα απαιτηθούν:

17 χρόνια αν κατά μέσο όρο το ΑΕΠ αυξάνεται κατά 2,% τον χρόνο και η απασχόληση κατά 1,5%.
13 χρόνια αν το ΑΕΠ αυξάνεται κατά 2,5% και η απασχόληση κατά 2%, και
10 χρόνια αν το ΑΕΠ αυξάνεται κατά 3,0% και η απασχόληση κατά 2,5%.

Αυτά είναι τα «ερείπια» στην απασχόληση που άφησαν πίσω τους τα περιβόητα success stories της εφαρμογής των μέτρων των δύο μνημονίων από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. και τα χρόνια τα οποία θα απαιτηθούν για την αποκατάστασή τους. Μπροστά στα «ερείπια» αυτά, τα κόμματα που τα δημιούργησαν, ως αντιπολίτευση τώρα, εθελοτυφλούν.

Για τον λαό, όμως, που βιώνει τις συνέπειές τους, είναι μια πολύ σκληρή δοκιμασία. Το κύριο έργο τόσο της σημερινής κυβέρνησης όσο και των διαδόχων της είναι η επίτευξη όσο το δυνατόν υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και, στο μεταξύ, η ανακούφιση όλων όσοι έχουν ανάγκη βοήθειας.

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: