στηρίξει πάνω στη συζήτηση "για τους κορυφαίους της εποχής" την προώθηση του σύγχρονου marketing. Mε τα ανάλογα οφέλη, και για το σύστημα, και για τον εκάστοτε αθλητή που θα "επιλεχθεί". Η Lady Hope γνωρίζει πως είναι σχεδόν "συλλογική"-μαζική ανάγκη, που δεν εξαντλείται μόνο στον αθλητισμό, να αναδεικνύονται ορισμένα άτομα με τέτοιο τρόπο που οι πραγματικές αγωνιστικές τους "υπεροχές" να αποκτούν ευρύτερη οικονομική και πολιτισμική χροιά υπερχειλίζουσας "ανταλλακτικής αξίας".
[... "Χαράς ευαγγέλια" για πολλούς να βγαίνουν κατά καιρούς διάφοροι Κριστιάνο Ρονάλντο, διάφοροι Μέσι, διάφοροι Λεμπρόν Τζέιμς, διάφοροι Γιουσέιν Μπολτ. Όμως, κάθε ποδοσφαιρόφιλος ειδικά και κάθε "λάτρης" του αθλητισμού ευρύτερα, θα πρέπει να είναι σε θέση να ξεχωρίζει την πραγματική υπόσταση από τη διαστρεβλωμένη της "εστιασμένης υπερ-προβολής". Το πόσες διαφημίσεις θα κάνει ο κάθε μεγάλος αθλητής, το πόσα μηδενικά θα έχει ο τραπεζικός του λογαριασμός, το τι ρολόι και τι αυτοκίνητο κατέχει ο καθένας από αυτούς, δεν έχει την παραμικρή αθλητική αξία.
Εκεί που κρίνονται για την ουσία του αθλητικού τους γονότυπου είναι για τα πεπραγμένα τους στους αγωνιστικούς χώρους. Στο κατά πόσο, π.χ. σε μια μεγάλη διοργάνωση όπως ένα Euro ή ένα Μουντιάλ, έκαναν απλά τα αναμενόμενα (ή δεν τα έκαναν καν). Το κατά πόσο "τράβηξαν" τις ομάδες τους και έκαναν τη διαφορά που τις οδήγησε σε διακρίσεις. Γιατί εμείς όλοι, "διάολε", λατρεύουμε το ποδόσφαιρο και δεν είμαστε διαφημιστές, λογιστές, μάνατζερ, και πάει λέγοντας.
Ένας πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής καθιερώνεται στις συνειδήσεις με "πλειοψηφικό μέρισμα", γιατί κάνει πολλά πράγματα καλά και ορισμένα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Όμως, οι κατακτήσεις τίτλων σε μεγάλες διοργανώσεις υψηλού επιπέδου είναι ένα "δοκιμαστήριο" στο οποίο φοράς -για να δεις αν σου ταιριάζουν- τα "ρούχα της βαθύτερης υστεροφημίας". Γιατί είναι άλλο πράγμα να ολοκληρώνεις με ένα υπέροχο σουτ μια φάση στην οποία έτσι και αλλιώς θα σκόραρες και άλλο να "σηκώνεις" στις πλάτες σου μια ομάδα π.χ. τη στιγμή που δεν παίζει καλά ("κατηφορικό εις βάρος σου γήπεδο") και να την οδηγείς σε νίκες κόντρα σε ισχυρούς αντιπάλους και δυσχερείς συνθήκες, "βάζοντας τη σφραγίδα σου" με αναμφισβήτητο ηγετικό τρόπο...]
Η Lady Hope έχει τα δικά της κριτήρια για να μοιράσει τα δικά της "μετάλλια" στους διάφορους "πρωτοκλασάτους". Κοιτάει ένα εύρος παραμέτρων για να καταλήξει σε κάποιο πόρισμα. Οι συνθήκες από εποχή σε εποχή αλλάζουν, όπως και οι δυσκολίες. Όμως, πάντα μπορούμε να οριοθετήσουμε ένα σημαντικό κριτήριο, το βαθμό επίδρασης του ατόμου σε συνολικά δρώμενα. Γιατί -φερειπείν- ο Ντιέγκο Μαραντόνα πήρε μια ομάδα και την οδήγησε κυριολεκτικά το 1986 στην κορυφή. Ο Μέσι ακόμα και πρόπερσι που η Αργεντινή έφτασε στον τελικό δεν έκανε τη διαφορά έτσι ώστε να δικαιολογήσει τους οπαδούς του ανά τον κόσμο. Κι όμως, παραμένει ένας τεράστιος παίκτης, με σπουδαία κατορθώματα, με αριθμούς πρωτόγνωρους και ενίοτε "σοκαριστικούς", αλλά και έναν καλό χαρακτήρα (που ο Ντιεγκίτο δεν είχε...). Είναι -κατά πάσα πιθανότητα- ο κορυφαίος στην εποχή του, αλλά...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου