εξηγεί γιατί παρέμεινε υποταγμένη και κρυμμένη...
Έχοντας μείνει στη σκιά στη διάρκεια των 33 ετών της σχέσης τους, η κρυφή αγαπημένη του πρώην προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, η Αν Πενζό, δίνει εξηγήσεις για την «υποταγή» της που...
την οδήγησε να «αποδεχθεί το απαράδεκτο», σε συνεντεύξεις της που άρχισαν να δημοσιοποιούνται από σήμερα.
Αυτή η πρώην συντηρήτρια μουσείων που μεγάλωσε μια κόρη την οποία έκρυβε για καιρό, την Μαζαρίν, μιλάει «με σεμνότητα, αλλά χωρίς ταμπού» για την κρυφή σχέση της με τον σοσιαλιστή πρόεδρο που πέθανε το 1996, σε μια σειρά συνομιλιών με τον ιστορικό Ζαν-Νοέλ Ζανενέ στον ραδιοσταθμό France Culture.
Απόγονος ενός εκ των έξι στραταρχών της Γαλλίας κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αν Πενζό υπενθυμίζει στις συνομιλίες αυτές το βάρος που είχαν οι παραδόσεις στις οικογένειες της υψηλής γαλλικής μπουρζουαζίας.
«Ήταν η επαρχία, πολύ αντιδραστική, της δεξιάς, όχι ανεπτυγμένη (...). Πιστεύω πως αυτό μέτρησε πολύ, επειδή καταλάβαινες πολύ καλά αυτό το ζήτημα του καθήκοντος...», αφηγείται. Ενθυμούμενη τις συζητήσεις με την οικογένειά της, υπογραμμίζει:
«Και τι δεν άκουσα, για παράδειγμα, για τη γυναίκα ... η γυναίκα είναι ένας άνθρωπος που οφείλει να είναι υποταγμένος, που δεν πρέπει να έχει καμιά πνευματική ζωή»...
lifo.gr
Έχοντας μείνει στη σκιά στη διάρκεια των 33 ετών της σχέσης τους, η κρυφή αγαπημένη του πρώην προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, η Αν Πενζό, δίνει εξηγήσεις για την «υποταγή» της που...
την οδήγησε να «αποδεχθεί το απαράδεκτο», σε συνεντεύξεις της που άρχισαν να δημοσιοποιούνται από σήμερα.
Αυτή η πρώην συντηρήτρια μουσείων που μεγάλωσε μια κόρη την οποία έκρυβε για καιρό, την Μαζαρίν, μιλάει «με σεμνότητα, αλλά χωρίς ταμπού» για την κρυφή σχέση της με τον σοσιαλιστή πρόεδρο που πέθανε το 1996, σε μια σειρά συνομιλιών με τον ιστορικό Ζαν-Νοέλ Ζανενέ στον ραδιοσταθμό France Culture.
Απόγονος ενός εκ των έξι στραταρχών της Γαλλίας κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αν Πενζό υπενθυμίζει στις συνομιλίες αυτές το βάρος που είχαν οι παραδόσεις στις οικογένειες της υψηλής γαλλικής μπουρζουαζίας.
«Ήταν η επαρχία, πολύ αντιδραστική, της δεξιάς, όχι ανεπτυγμένη (...). Πιστεύω πως αυτό μέτρησε πολύ, επειδή καταλάβαινες πολύ καλά αυτό το ζήτημα του καθήκοντος...», αφηγείται. Ενθυμούμενη τις συζητήσεις με την οικογένειά της, υπογραμμίζει:
«Και τι δεν άκουσα, για παράδειγμα, για τη γυναίκα ... η γυναίκα είναι ένας άνθρωπος που οφείλει να είναι υποταγμένος, που δεν πρέπει να έχει καμιά πνευματική ζωή»...
lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου