21.1.17

Η αποστράτευση του Ομπάμα...


Θα γραφτεί σίγουρα στις σελίδες της Ιστορίας ο Μπαράκ Ομπάμα, που αποχαιρέτησε χθες τον Λευκό Οίκο και την εξουσία, έπειτα από...
δύο προεδρικές θητείες. Ακόμη και η αυστηρότερη ή και η πλέον προκατειλημμένη αποτίμηση του πολιτικού του βίου δεν θα παραγνωρίσει, βέβαια, το πρωταρχικό του γνώρισμα: υπήρξε ο πρώτος μη λευκός πρόεδρος των ΗΠΑ. Αλλά και οι ευμενέστεροι ιστοριογράφοι δεν θα μπορέσουν να μη σταθούν στο γεγονός ότι η εκλογή του δημιούργησε πολύ περισσότερες ελπίδες, διεθνώς, όσον αφορά την αλλαγή Παραδείγματος, και όχι απλώς μια «συμπαθή» διαχειριστική πολιτική, απ’ όσες επαλήθευσε η πραγματικότητα. Το πόσο ευθύνεται ο ίδιος γι’ αυτήν την αποτυχία και πόσο η «βαθιά Αμερική», με τα σκληρά συμφέροντά της, τις παγίδες της και τις «παραδοσιακές αξίες» της, είναι ένα ερώτημα που θα μας απασχολήσει για καιρό. Γιατί το «αμερικανικό παράδοξο», η ριζική μεταστροφή δηλαδή από έναν πολιτικό τύπου Μπαράκ Ομπάμα σε έναν άλλον τάχα μη πολιτικό τύπου Ντόναλντ Τραμπ, έχει τα αντίστοιχά του ή το αντίκρισμά του σχεδόν σε όλες τις δυτικές χώρες. Η υποχώρηση είναι γενική.

Ο Ομπάμα εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή της πατρίδας του, αλλά και της οικουμένης, σαν ιδεαλιστής, φλογερός κήρυκας ουμανιστικών αξιών, ειρηνιστής και πολέμιος της ανισότητας. Και σαν ιδεαλιστής αποχώρησε, αν κρίνουμε και από τις τελευταίες του ομιλίες (ανάμεσά τους και η «δημηγορία» του στην Αθήνα), στις οποίες θέλησε να προσδώσει τον τόνο όχι του απολογισμού αλλά ενός νέου ευαγγελίου. Στην οκταετία που μεσολάβησε, όμως, οι ανανεωτικές ιδέες του για τη διεθνή σκηνή και την κοινωνία της χώρας του φυλλορρόησαν· ελάχιστες βρήκαν τον δρόμο έως τη μερική έστω υλοποίησή τους. Και ο ιδεαλισμός του υποχώρησε σε πραγματισμό.

Το Νομπέλ Ειρήνης, που τόσο πρόωρα του δόθηκε, δεν τον καθιστά και ειρηνοποιό. Η πρόθεσή του να κλείσει το Γκουαντάναμο δεν τελεσφόρησε. Η οικονομική ανισότητα και οι φυλετικές διακρίσεις δεν αμβλύνθηκαν. Τα όπλα παραμένουν θεμελιώδες συστατικό του «αμερικανικού τρόπου». Την κύρια κληρονομιά του, το Obamacare, τη σαρώνει ήδη ο Τραμπ. Απ’ τις μεγάλες προσδοκίες στη μεγάλη απογοήτευση. Ο συνήθης δρόμος...

Παντελής Μπουκάλας (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: