Πολιτική ήττα...

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Τουρκία έδωσε οριακή «νίκη» στον Ταγίπ Ερντογάν, αλλά...
αποτελεί αναμφίβολα πολιτική ήττα, οι διαστάσεις της οποίας δεν θα αργήσουν να αναδειχτούν. Πέρα από τη σωρεία παρατυπιών και τις καταγγελίες για νοθεία, ακόμα και το επίσημο ποσοστό δείχνει καθαρά ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν εξασφάλισε την ευρύτατη συναίνεση που προσδοκούσε, απαραίτητη για τόσο σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα.

Ο Ερντογάν έχασε ψήφους, έχασε συμμάχους και κυρίως δεν έχει πια το σαρωτικό ρεύμα υποστήριξης. Αυτά δεν σημαίνουν, βέβαια, ότι τερματίζεται η επίμονη και συστηματική πορεία του για την εγκαθίδρυση ενός ολοένα και περισσότερο αυταρχικού, αρχηγικού καθεστώτος με υπερβολική συγκέντρωση εξουσιών.

Ο Ερντογάν απέδειξε όλα αυτά τα χρόνια ότι ουσιαστικά δεν έχει ιδεολογικο-πολιτικό θεμέλιο, αλλά ελίσσεται με αξιοθαύμαστη ικανότητα, αξιοποιώντας εναλλάξ ακόμα και αντίθετες αντιλήψεις, φτάνει να εξυπηρετούν τους εκάστοτε στόχους του, για να εδραιώσει την εξουσία του. Ετσι, υπήρξε υπέρμαχος ευρωπαϊκών αξιών, υποστηρικτής σουνιτικών ή σιιτικών κρατών ή κινημάτων, σχηματίζοντας και διαλύοντας με άνεση συμμαχίες στο εσωτερικό και κυρίως στο εξωτερικό.

Ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει ουσιαστικά να επισκιάσει τον Κεμάλ, τον ιδρυτή του κράτους, και να αφήσει το στίγμα του σε μια νέα αναδιάταξη δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Απώτερος στόχος του να κάνει τη χώρα υπολογίσιμο παράγοντα στη διαμόρφωση των περιφερειακών και διεθνών ισορροπιών, όπως ακριβώς ήταν πριν από έναν αιώνα οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Ο μέχρι τώρα απολογισμός του δεν είναι αξιοζήλευτος. Η Τουρκία είναι βαθιά διχασμένη, τα βήματα εκδημοκρατισμού τερματίστηκαν βίαια, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα καταπατώνται και το Κουρδικό αποτελεί θρυαλλίδα σε ολόκληρο το κρατικό οικοδόμημα, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με τις τραγικές εξελίξεις σε γειτονικές της χώρες.

Ο Ερντογάν επιχειρεί με τακτικές κινήσεις και αναδιάταξη συμμαχιών να κερδίσει χρόνο και έδαφος, εκμεταλλευόμενος και τις ευαίσθητες διεθνείς ισορροπίες. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θέτει σε δοκιμασία τον ίδιο, την αντιπολίτευση, αλλά και τους ισχυρούς της Γης. Η θέση αρχών απέναντι στις εξελίξεις στην Τουρκία είναι σαφής: Δεν διαλέγουμε ανάμεσα σε στρατοκράτες ή αυταρχικούς ηγέτες, όποιο ένδυμα και αν φορούν. Θέλουμε μια δημοκρατική Τουρκία με κατοχυρωμένες τις ελευθερίες και τα δικαιώματα για όλους τους πολίτες της...

efsyn.gr