Για υποκρισία και ταύτιση με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες θέσεις του ΔΝΤ κατηγορεί τη Ν.Δ. η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που...θεωρεί ότι ο πόλεμος για τις εργασιακές σχέσεις δεν έχει χαθεί.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» η Εφη Αχτσιόγλου τάσσεται υπέρ του υποψηφίου της Αριστεράς στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, Ζαν-Λικ Μελανσόν, αλλά επισημαίνει πως αυτός δεν πρέπει να καταφέρεται κατά του Ελληνα πρωθυπουργού, αφού αν επικρατήσει τότε θα αναζητήσει υποστήριξη στην ελληνική κυβέρνηση…
Η κ. Αχτσιόγλου δηλώνει ότι η κυβέρνηση δεν παραιτείται από την επαναφορά του καθορισμού του κατώτατου μισθού στις διαπραγματεύσεις των κοινωνικών εταίρων και θεωρεί ότι όσα επέτυχε η κυβέρνηση για τις εργασιακές σχέσεις θα δώσουν πνοή στις κλαδικές συμβάσεις. Οσον αφορά το ασφαλιστικό η κ. Αχτσιόγλου βλέπει ως κλειδί για τη λύση του δημοσιονομικού προβλήματος την πάταξη της μαύρης εργασίας.
• Η διαπραγμάτευση συνεχίζεται, αλλά μετά τη Μάλτα έχει μπει πλέον το νερό στο αυλάκι. Στα εργασιακά ο μεγάλος στόχος, η επαναφορά δηλαδή του καθορισμού του κατώτατου μισθού στις συλλογικές διαπραγματεύσεις των κοινωνικών εταίρων, δεν επιτεύχθηκε. Τελικά μπορούμε να πούμε ότι μπαίνει οριστική ταφόπλακα στο συγκεκριμένο ζήτημα;
Επιτρέψτε μου κατ’ αρχάς να υπενθυμίσω το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά. Τόσο οι θεσμοί όσο και η αντιπολίτευση υποστήριζαν την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τη θεσμοθέτηση της εργοδοτικής ανταπεργίας και τον ουσιαστικό περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης. Η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων απορριπτόταν πλήρως τόσο από τους δανειστές όσο και από την αντιπολίτευση, ως πισωγύρισμα σε πρακτικές που βλάπτουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και ως ιδεοληψία.
Σ’ αυτόν τον ιδιαίτερα δυσμενή συσχετισμό, κατορθώσαμε δύο σημαντικούς στόχους: α) να αναχαιτίσουμε την περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, καθώς ούτε το όριο των ομαδικών απολύσεων θα αυξηθεί ούτε θα θεσμοθετηθεί η ανταπεργία, β) να νομοθετήσουμε σήμερα για την επαναφορά από 1.9.2018 των αρχών της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας (ΣΣΕ). Οι δύο αυτές αρχές αποτελούν τους βασικούς πυλώνες του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Ο καθορισμός του κατώτατου μισθού με εθνική γενική ΣΣΕ ήταν ένας από τους στόχους της ελληνικής πλευράς στη διαπραγμάτευση που δεν επιτεύχθηκε, παρά την επιμονή μας, γιατί προσέκρουσε στην κατηγορηματική άρνηση των θεσμών. Προφανώς και δεν μπαίνει ταφόπλακα στο συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο θα επανατεθεί από την πλευρά μας.
Το σημαντικότερο όμως που κατορθώσαμε την προηγούμενη περίοδο ήταν να καταστήσουμε το θέμα των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα κεντρικό σημείο της συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης. Οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις και η πλειονότητα των ευρωπαϊκών συνδικάτων στηρίζουν την προσπάθειά μας.
Γνωρίζουμε ότι έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας για να αντιστρέψουμε τις αρνητικές εξελίξεις των μνημονιακών χρόνων στα εργασιακά. Αυτή την προσπάθεια θα συνεχίσουμε με επιμονή και το επόμενο διάστημα...
Τζώρτζης Ρούσσος, efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου