18.6.17

Τα ψηλά βουνά...

Νόρα Ράλλη

Εμένα, πάντως, αυτό το αγόρι μού δίνει μια αίσθηση σταθερότητας. Μη σου πω και ασφάλειας. Βέβαια, για να αισθάνομαι ασφάλεια από τον Σόιμπλε, κάπου έχω απασφαλίσει, δεν τίθεται θέμα. Απ' την άλλη, είναι...
αυτό που λέμε άντρας σταθερός, ακλόνητος, άκαμπτος (στις απόψεις αναφέρομαι).

Τον ακούς και νιώθεις πως ό,τι και να κάνεις, εν τέλει θα συνεχίσεις να πηγαινοέρχεσαι σ' αυτή τη ζωή με την ανασφάλεια α λα μπρατσέτα, υπό τη δική του διασφάλιση!

Τι με το καλό τον παίρνουμε, τι με το άγριο (λέμε τώρα), τι «δόκτορα Σόιμπλε» τον αποκαλούμε (ξεχνιέται ο Βαρουφάκης;), τι «ο κακός μπελάς που μας βρήκε» (ξεχνιέται η κυρία στη λαϊκή;), τι κόβουμε (τις συντάξεις), τι ράβουμε (τ' αποφόρια μας), αυτός ανένδοτος: «Δεν θα πρέπει να δίνουμε στους Ελληνες πολίτες την ψευδαίσθηση ότι όλα έχουν τελειώσει».

Τάδε έφη ο τρισμέγιστος παντοκράτορας «ΜενουμεΕυρωπαίων» και Ευρωπαίων σκέτων σε χθεσινή συνέντευξή του στην Deutsche Welle, μόλις λίγες ώρες μετά τα αποτελέσματα του Eurogroup. Σου λέει, μη μου πολυπάρουν θάρρος τώρα που πήραν κάποια θετικά σημάδια για το χρέος.

Και να πεις ότι πήραμε και τίποτα σοβαρό. Από το κατηγορηματικό «όχι», απλά περάσαμε στο «ναι μεν, αλλά... περάστε στα τέλη του μηνός και βλέπουμε». Το αίτημά μας, είπαν, για ελάφρυνση του χρέους θα επανεξεταστεί τέλη του 2018, όχι «αν χρειαστεί» (όπως λέγαν μέχρι τώρα), αλλά «στον βαθμό που είναι αναγκαίο».

Αυτή την αλλαγή έκφρασης (και ουσίας ελπίζουμε) χρησιμοποίησε ο σγουρομάλλης εκπρόσωπος του τρισμέγιστου, καλβινιστής Γερούν Ντάισελμπλουμ. Τώρα, γιατί εμένα αυτά που ακούω μου θυμίζουν την παροιμία «πάνω που έμαθα τον γάιδαρό μου να μην τρώει, ψόφησε!»;

Με φιλοσοφική εγκαρτέρηση το είχε πει (όπως ακούγεται τουλάχιστον, μπροστά δεν ήμουν, όρκο δεν παίρνω) ο Νασρεντίν Χότζα τω καιρώ εκείνω. Και μπορεί από εκείνον τον καιρό να έχει περάσει καιρός πολύς, ωστόσο στο αυλάκι νερό δεν κύλησε.

Ξερό ήτανε, θεόξερο παραμένει. Και άντε καλά, ο Νασρεντίν σούφι ήτανε, φιλόσοφος ήτανε, ανατολίτης ήτανε, μουλάς, καδής και δεν συμμαζεύεται. Ο δικός μας (λέμε τώρα), εκεί στα κρύα της Κεντρικής Ευρώπης τι δικαιολογία έχει;

Πώς να εξηγήσει κανείς πως κάποιος μπορεί να μιλάει για έναν λαό, μόνο σε βάθος μέλλοντος, αποκρύπτοντας το παρελθόν και μόνο με αριθμούς (σ.σ. όρισαν χθες ποια θα είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060!);

«Η Ελλάδα αποφάσισε τώρα βαθιές μεταρρυθμίσεις και υπό αυτή την έννοια επέδρασε θετικά η σκληρότητα την οποία επιδείξαμε και για την οποία κατηγορηθήκαμε από πολλούς. Ολα αυτά είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας», είπε ο Σόιμπλε...

Επέδρασε. Θετικά. Η σκληρότητα... «Ε, ρε, στειλιάρι που σου χρειάζεται!»... Αυτό μου ’λεγε ο παππούς μου, όταν χανόμουν στα βουνά του χωριού στην Ηπειρο και αργούσα να γυρίσω. Οχι πως έπιανε η απειλή, αλλά για δες που θυμήθηκα τα λόγια του... ποιος ξέρει γιατί άραγε.

Μην υπερβάλλω. Η συμφωνία κακή δεν ήταν. Το θέμα μου δεν είναι αυτό. Ούτε ότι Βενιζέλος και Ν.Δ. μίλησαν χειρότερα απ' τον Σόιμπλε. Το θέμα μου είναι η στάση των Ευρωπαίων αξιωματούχων (ε, ρε, στειλιάρι!) απέναντι στην Ελλάδα και, κατά συνέπεια, στην Ευρώπη ολάκερη.

Γιατί τα χάλια του οίκου μας τα ψιλοξέρουμε. Οτι 119 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας απασχολεί κανέναν και πρωτίστως αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις «με σκληρότητα», που «επιδρούν θετικά»; Το 1/7 των πολιτών της Ευρώπης, κυρίες και κύριοι, δεν είναι απλά μικροαστοί, δεν είναι απλά πτωχοί, είναι άποροι!

Είναι αυτοί, που κατά τον Καλβίνο και τους καλβινιστές του κόσμου τούτου, δεν έχουν θέση στην κοινωνία, ακριβώς γιατί δεν μπορούν να συνεισφέρουν σ' αυτήν οικονομικά. Οπότε, και να τους καεί το σπίτι (βλέπε Λονδίνο), μικρό το κακό. Το Νότινγκ Χιλ και το Σίτι να 'ν' καλά κι ας ψοφήσουν χίλια αρνιά.

Καθώς διαπιστώνω ότι έχει ξυπνήσει η βουκολική Ηπειρος μέσα μου, σταματώ εδώ. Γιατί το επόμενο βήμα θα είναι να (ξανα)πάρω τα βουνά... και ποιος τον ακούει πάλι τον παππού μου!..

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: