19.6.17

Απλά μαθήματα εκδοτικής πρακτικής: Η πολιτική γραμμή...


Η ανεξαρτησία μιας εφημερίδας πρακτικά είναι η ανεξαρτησία των δημοσιογράφων της, οι οποίοι απολογούνται μόνο τη...
συνείδηση τους και στον διευθυντή τους και σε κανέναν άλλον.

Αυτή η ανεξαρτησία όμως ασκείται σε ένα πλαίσιο ιδεών, μια κοσμοθεωρίας εν τέλει,  στην οποία εντάσσεται  η πολιτική, η αισθητική, η αντίληψη της ιστορίας και οι κοινωνικές αναφορές.

Αυτό το πλαίσιο δεν είναι ίδιο για κάθε εφημερίδα και τις διαχωρίζει μεταξύ τους. Είναι αυτό που αποκαλείται εκδοτική πολιτική, ή αλλιώς πολιτική γραμμή. Και είναι αυτό που κατοχυρώνει τη χειραφέτηση της εφημερίδας έναντι των μηχανισμών που επιχειρούν να την επηρεάσουν.

Εκτός από τις εφημερίδες που δηλώνουν  ευθέως και εντίμως κομματικά όργανα, ή υπάγονται σε δηλωμένη πηγή επιρροής τους, οι άλλες -για να πετύχουν- οφείλουν να κινούνται στο πλαίσιο με το οποίο εμφανίσθηκαν ενώπιον του αναγνωστικού κοινού. Γιατί με αυτό το πλαίσιο συνδέθηκαν μαζί του   πολιτικά, κοινωνικά, ιστορικά, αισθητικά κ.λπ.. Γι αυτό τις αγοράζει ο πολίτης.

Αυτό κρίνεται καθημερινά, γιατί καθώς έλεγε ένας αναγνωρισμένος μάνατζερ του Τύπου η εφημερίδα ψηφίζεται καθημερινά. Με βάση την πολιτική γραμμή της, εκτός από το περιεχόμενό της. Ο Τύπος είναι ελεύθερος, αλλά  το θέμα είναι πώς θα καταφέρει να είναι και επιτυχημένος ως επιχείρηση, για να μην υποδουλώνεται σε συμφέροντα...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Γ. Λακόπουλου πατώντας ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια: