Ζητάνε ότι...
θέλουν και συνήθως το παίρνουν.
Δεν κάθονται, βέβαια, οι ίδιοι να διαπραγματευτούν με το πρεζόνι. Το βαποράκι είναι αυτό που κάνει τη βρώμικη δουλειά.
Ο εξαρτημένος, αυτός που χρειάζεται την τζούρα για να ταξιδέψει στα σύννεφα, δεν διαφέρει και πολύ από τον άφραγκο που έχει ανάγκη λίγα χρήματα για να τα βγάλει πέρα.
Η διαφορά είναι ότι την πρέζα, στον ναρκομανή, την προμηθεύει ένας έμπορος ναρκωτικών ενώ τα χρήματα, στον μπατίρη ιδιώτη, τα πασάρει μια εμπορική Τράπεζα.
Δάνεια, όμως, δεν παίρνουν μόνο οι Ιδιώτες. Παίρνουν και τα Κράτη.
Και αυτά, τα χρεωκοπημένα κράτη δηλαδή, σαν τους τους εξαρτημένους χρήστες είναι.
Οι ρόλοι, πολύ λίγο αλλάζουν.
Την θέση του ναρκέμπορου παίρνει το ΔΝΤ, καμία Ευρωπαϊκή ή Παγκόσμια Τράπεζα και ο ΟΟΣΑ που είναι ο πιο καλός από τους τρείς.
Είναι αυτός, από την φαμίλια του εμπόρου, που συμβουλεύει τους χρήστες να μην κατεβάζουν σκέτο το ναρκωτικό, αλλά να κάνουν, με την χρήση ειδικών οργάνων, και ασκήσεις αναπνοής για να μη πέφτουν τάβλα μετά την ένεση.
Ο ΟΟΣΑ, για τις ανάλογες ασκήσεις, δίνει εργαλεία από μια εργαλειοθήκη.
Σαν τον υδραυλικό, που στην δική του εργαλειοθήκη έχει κάβουρες, μιτοτσίμπιδα και σφίχτες για να μαζεύει τις διαρροές, ο ΟΟΣΑ εκτός απο σφίχτες έχει και τσεκούρια.
Για να κόβουν συντάξεις και δαπάνες από το σπάταλο κράτος που δανείζει το μεγάλο αφεντικό.
Κι αν νομίζετε ότι βαποράκια και αβανταδόροι ή τσιλιαδόροι και ρουφιάνοι υπάρχουν μόνο στο κύκλωμα των σκληρών ναρκωτικών, κάνετε μεγάλο λάθος.
Βαποράκια έχει και το ΔΝΤ. Για να μοιράζει τις δικές του δόσεις.
Ποιοι παίζουν αυτό τον ρόλο στο κύκλωμα των κρατικών χρεών;
Από Διοικητές τραπεζών που σπρώχνουν δάνεια σε χρεωκοπημένες επιχειρήσεις, μέχρι δημοσιογράφους τηλεοπτικών καναλιών και εφημερίδων που πουλάνε φήμες για καταστροφές.
Και από αρχηγούς κομμάτων μέχρι επικεφαλής στατιστικών υπηρεσιών που σπέρνουν τον πανικό.
Ότι χωρίς την δόση του, ένα Κράτος θα σωριαστεί και δεν θα μπορεί να πάρει τα πόδια του.
Τσιλιαδόροι του ΔΝΤ στα κράτη που χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους είναι οι ντόπιοι ΣΕΒ και ΓΣΕΕ.
Αυτοί τσεκάρουν εάν γίνονται τίποτα παρεκκλίσεις από τα συμφωνημένα μεταξύ εμπόρου και χρήστη.
Και όπως και στον κόσμο των ναρκωτικών, τον ρόλο των ρουφιάνων και αβανταδόρων παίζουν βαποράκια χρήστες, έτσι και στον υπέροχο κόσμο των κρατικών χρεών τον ρόλο αυτό αναλαμβάνουν δημοσιογράφοι, πνευματικοί άνθρωποι και καλλιτέχνες, που ψάχνουν απεγνωσμένα την δική τους δόση.
Μπορεί τα ράσα να μην κάνουν τον παπά, όπως λέει ο απλός λαός, αλλά, σίγουρα, τα απαλλακτικά βουλεύματα για υποθέσεις εμπορίας ναρκωτικών, υπεξαιρέσεων, καταστρατήγησης κανόνων ανταγωνισμού, απάτης κατά του Δημοσίου, χειραγώγησης μετοχών η βεβαίωσης ψευδών στοιχείων σε βαθμό κακουργήματος ξεπλένουν το βαποράκι από κάθε βρωμιά του παρελθόντος του.
Είτε ένα βαποράκι μεταφέρει ντρόγκα, είτε φορτώνει χρέος, δικαστές είναι εκείνοι που αναλαμβάνουν να το επιστρέψουν πίσω στην κοινωνία σαν ένα ακόμη ευυπόληπτο πολίτη.
Που, όμως, κατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε άδικα από εξαρτημένα πρεζόνια.
Στο κύκλωμα της κόκας, αλίμονο στον χρήστη που θα απλώσει χέρι σε βαποράκι.
Όχι μόνο θα γονατίσει και θα ζητήσει συγγνώμη, αλλά θα πληρώσει και από πάνω για να αποκαταστήσει την ζημία που προξένησε.
Αν, δηλαδή, την ώρα που ο χρήστης ζοχαδιάστηκε, γιατί ο έμπορος δεν του έφερε στην ώρα την δόση του η του κάνει νούμερα σε αυτά που συμφώνησε, και πλακώσει ο χρήστης, στην απόγνωση του πάνω, το βαποράκι και του σκίσει το σακάκι, τότε όχι μόνο θα πληρώσει παραπάνω το νέο πράγμα, αλλά θα πρέπει να του αγοράσει και καινούργιο κουστούμι.
Ευτυχώς, τα παιδιά που είναι μέσα στο εμπόριο του κρατικού χρέους, δεν είναι σαν τους μαφιόζους των ναρκωτικών, που θυμώνουν αν δουν ότι ο χρήστης μανουριάζει.
Στην πιάτσα των ναρκωτικών όλοι ξέρουν ότι, αν ο χρήστης δεν το βουλώσει αμέσως η τολμήσει να πάει στην Αστυνομία, οι μπράβοι του εμπόρου, αφού πρώτα τον σαπίσουν στο ξύλο, τον ξεφορτώνονται σε καμία χωματερή.
Οι έμποροι και οι μεσάζοντες των κρατικών χρεών είναι, όμως, ευγενικοί Κύριοι. Δεν είναι δολοφόνοι.
Μπορεί παλιότερα να έστελναν πολεμικά πλοία και να έκαναν αποκλεισμούς μιας πρωτεύουσας ή και να την βομβάρδιζαν, για να εκβιάσουν έναν Πρωθυπουργό ή έναν Υπουργό να τους πληρώσει την ζημιά από ένα τσαμπουκά, αλλά σήμερα τους αρκεί ένα άρθρο σε ένα πολυνομοσχέδιο της Βουλής.
Φτάνει να προβλέπει, ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν θα τολμήσει να πειράξει κανένα από τα βαποράκια των μνημονίων.
ΥΓ1. Ο Σαρτζετάκης μπορεί σαν Πρόεδρος Δημοκρατίας να ήτανε τυπολάτρης σε βαθμό γελοιότητας ή να πλακωνότανε με τον Λαζόπουλο επειδή τον σατίριζε, αλλά αμφιβάλλω εάν ποτέ υπέγραφε ένα Προεδρικό Διάταγμα, που θα του υπαγόρευαν εκβιαστικά ξένοι δανειστές.
Υπουργοί, από το παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ, μ@λάκα τον ανέβαζαν μ@λάκα τον κατέβαζαν, όταν τους επέστρεφε Διατάγματα γιατί είχαν ορθογραφικά λάθη.
Και σαν δικαστής, ο Σαρτζετάκης -το πιστεύω αυτό και μακάρι να μην κάνω λάθος- δεν θα άφηνε να κυκλοφορεί ελεύθερο κανένα από αυτούς που σήμερα είναι ελεύθεροι με απαλλακτικά βουλεύματα ή με περιοριστικούς όρους.
Εδώ, είχε τα @ρχίδια να τα βάλει με ολόκληρο παρακράτος της μετεμφυλιακής δεξιάς και θα κώλωνε σε ένα λαθρέμπορο, σε ένα καταχραστή φόρων Δημόσιου Οργανισμού ή σε ένα πρώην Υπουργό Οικονομικών που έκρυβε λίστες για να μην αποκαλυφθούν συγγενικά του πρόσωπα απόγονοι κατοχικών δωσίλογων;..
pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου