μετά από λίγο ανακάλυπτε ότι αρχίζει ασυναίσθητα να βιάζεται). Φεύγοντας το πρωί τον ρωτάω βιαστικά τι κάνει και μου απαντά: «Τι να κάνουμε; Πόλεμος. Δεν το ξέρεις; Οι νεκροί βρίσκονται εντός των συνόρων. Στο Σεράγεβο διασκεδάζουν». Παρά την εμφανή αμετροέπεια, η φράση με είχε αφήσει εμβρόντητο. Πρώτον, διότι είναι κάπως ασυνήθιστη απάντηση στο «καλημέρα, πώς πάει;» Δεύτερον, διότι έτσι είναι η στάθμιση του δικού μας και του ξένου πόνου.
Ο Σπαλιάρας είχε την ατυχία να βρίσκεται ένα μικρόφωνο μπροστά στο στόμα του όταν είπε την ανοησία για τους «λαθρομετανάστες» που την περνάνε κοτσάνι σε σύγκριση με τους παίχτες του Survivor, αλλά η σκέψη του είναι εντελώς φυσιολογική: χίλιες βεργιές σε ξένο κώλο δεν πονάνε. Θυμήθηκα και έψαξα να βρω μια αφήγηση που περιέχεται σε μια έκθεση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Κωνσταντίνου Πουλή, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου