5.8.17

Τι θέλει ο κ. Σόιμπλε;...

Γιάνης ΒαρουφάκηςΓιάνης Βαρουφάκης

Για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και πολλούς Γερμανούς αξιωματούχους ήταν τεράστια προσβολή, και απειλή, των γαλλικών ελίτ, που...
ουσιαστικά έβλεπαν το ευρώ ως μοναδική ευκαιρία να κατακτήσουν την Bundesbank (τη γερμανική κεντρική τράπεζα που εξέδιδε το μάρκο) χωρίς να ρίξουν ούτε έναν πυροβολισμό.

Ο κ. Σόιμπλε και το γερμανικό κατεστημένο δεν θα επέτρεπαν ποτέ στον εαυτό τους να το ξεχάσουν αυτό. Τότε γιατί αποδέχθηκαν το ευρώ; Ναι, έπαιξε ρόλο ο εκβιασμός του Παρισιού, που έθεσε ως όρο το ευρώ για τη συναίνεσή του στη γερμανική ενοποίηση. Δεν ήταν όμως αυτός ο βασικός λόγος.

Η απάντηση βρίσκεται αλλού: στη γυμνή αλήθεια ότι η εξαγωγική οικονομία της Γερμανίας δεν μπορεί να αντέξει την ελεύθερη διακύμανση του νομίσματός της. Ενα μάρκο με ελεύθερα κυμαινόμενη ισοτιμία δεν δύναται να εξυπηρετήσει τη μερκαντιλιστική φιλοδοξία της γερμανικής ελίτ να παραμείνει η χώρα πλεονασματική. Ετσι, δέχθηκαν τη μετάλλαξη του μάρκου σε ευρώ, αλλά πάντα σε κατάσταση επιφυλακής εναντίον των Γάλλων εταίρων τους.

Ο,τι κάνει ο κ. Σόιμπλε ή η Bundesbank, από τότε έως σήμερα, έχει έναν στόχο: να τιμωρήσει εκείνη την προσβολή-απειλή των γαλλικών ελίτ και να τους σηματοδοτεί ότι ποτέ δεν θα τους επιτραπεί να κάνουν το σχέδιό τους πραγματικότητα. Πράγματι, από το 1992, το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη, συχνά-πυκνά, προβαίνουν σε κινήσεις που εξευτελίζουν το Παρίσι και «το βάζουν στη θέση του».

Υπό αυτό το πρίσμα, μια οποιαδήποτε συμφωνία που επιτρέπει στην Ελλάδα να αναπνεύσει εντός του ευρώ, όποιο κόμμα κι αν είναι στην κυβέρνηση των Αθηνών, για τον κ. Σόιμπλε θα έστελνε το λάθος μήνυμα στο Παρίσι. Θα ήταν (νομίζει ο ίδιος) σαν να τους δίνει ελπίδες να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το μάρκο (σημ.: έτσι ερμηνεύει το ευρώ – ως μάρκο σε νέο περιτύλιγμα) χωρίς να αποδεχθούν το βέτο του Βερολίνου όσον αφορά τον κρατικό προϋπολογισμό της Γαλλίας. «Οποιος θέλει το ευρώ χρειάζεται να αποδεχθεί την τρόικα», τον έχω ακούσει να λέει αναφερόμενος όχι στην Ελλάδα τόσο πολύ όσο στη Γαλλία.

Αυτός είναι ο λόγος που ο κ. Μητσοτάκης, σε περίπτωση αναρρίχησής του στο Μαξίμου, έχει ακριβώς μηδέν πιθανότητες να πείσει το Βερολίνο να του επιτρέψει δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών – όσο μεγάλες μειώσεις κρατικών δαπανών, συντάξεων κι αν τους προτείνει. Σόιμπλε και Σία αρνούνται οποιαδήποτε παραχώρηση στην Αθήνα μπορεί να εκληφθεί στο Παρίσι ως θετικό σημάδι ότι το Βερολίνο ενδέχεται να αποδεχθεί την κυριαρχία της γαλλικής κυβέρνησης επί της δημοσιονομικής πολιτικής της Γαλλίας...

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: