1.9.17

Αυτονομία ή... προσκόλληση;..

Oυδείς είναι βέβαιος για το τι ακριβώς θα είναι στο μέλλον η Συμπαράταξη. Πολύ περισσότερο, ποιο θα είναι το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα που θα εκπέμπει προς την κοινωνία. Αυτά τα ζητήματα αποτελούν ήδη...
αιτία εσωτερικής σύγκρουσης.

Ο πυρήνας του προβλήματος είναι η στρατηγική κατεύθυνση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΣΥ. Το παιχνίδι έχει ανάψει, ιδιαίτερα από την πλευρά αυτών που θέλουν τη διάλυση και διάχυση του ΠΑΣΟΚ. Στην πραγματικότητα, ζητείται από διάφορες πλευρές η αποκαθήλωση του μοναδικού brand name της ευρύτερης Κεντροαριστεράς και του μοναδικού κόμματος που έχει δυνατότητες επιβίωσης, όποιες κι αν είναι οι εξελίξεις στον χώρο αυτόν.

Από την πλευρά του Κωνσταντίνου Σημίτη, του Ευάγγελου Βενιζέλου και των ιδεολογικών και πολιτικών συνοδοιπόρων τους, ο στόχος είναι η μετατροπή του ΠΑΣΟΚ και της Συμπαράταξης σε έναν άχρωμο κεντρώο σχηματισμό, ο οποίος θα αποτελέσει έναν a priori σύμμαχο της Ν.Δ., εάν αυτή τον χρειαστεί.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται οι υποψήφιοι - και πιθανοί υποψήφιοι - για την ηγεσία της ΔΗΣΥ Γιώργος Καμίνης, Σταύρος Θεοδωράκης, Γιάννης Μανιάτης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος και αρκετοί άλλοι εντός του ΠΑΣΟΚ. Εξ άλλου, και να ήθελαν να το κρύψουν, οι δημόσιες - και μη δημόσιες - τοποθετήσεις και δηλώσεις τους, και κυρίως ο αντιπολιτευτικός τους λόγος, σχεδόν ταυτίζονται με όσα εκπέμπονται από την οδό Πειραιώς.

Ωστόσο κανείς από τους δύο προβληματισμούς δεν γίνεται αποδεκτός από ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία θεωρούν ότι:

♦ Η «δεξιά στροφή» θα αποκόψει οριστικά τον ευρύτερο χώρο από τους ψηφοφόρους που έχουν μεταναστεύσει προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπενθυμίζουν μάλιστα την εκλογική καταστροφή που επήλθε επί προεδρίας Βενιζέλου και συγκυβέρνησης με τη ΝΔ. επί Αντώνη Σαμαρά.

♦Ο χώρος οφείλει να έχει στραμμένο το βλέμμα προς τους πρώην ψηφοφόρους του, να τοποθετείται πολιτικά κατά τρόπο ώστε να υπάρχει πολιτική «γέφυρα», την οποία οι ψηφοφόροι αυτοί θα μπορούν να διαβούν με ευκολία, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι η ΔΗΣΥ θα είναι σε θέση να εκφέρει αυτόνομο πολιτικό λόγο και να διατυπώνει πολιτικά και εκλογικά διλήμματα, αντί να είναι αυτή ο αποδέκτης τους. Αυτή η γέφυρα γκρεμίζεται, τόσο με τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ όσο και με τη «δεξιά στροφή».

Αυτονομία ή... προσκόλληση;

Από την πλευρά της Ν.Δ. ασκείται διαρκώς πίεση για επανάληψη της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Μάλιστα, πολλοί φιλικοί προς τη Νέα Δημοκρατία αρθρογράφοι θεωρούν - και το διατυμπανίζουν ποικιλοτρόπως - ότι η ΔΗΣΥ έχει λόγο ύπαρξης υπό δύο μόνο προϋποθέσεις:

♦Ότι θα καταφέρει να ανακάμψει τόσο θεαματικά ώστε να στείλει τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη κοινοβουλευτική θέση.

♦Ότι, ακόμη και αν δεν επιτύχει αυτόν τον στόχο, θα αποτελέσει το κυβερνητικό συμπλήρωμα της Ν.Δ.

Από την πλευρά των ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ το ζητούμενο είναι η αυτόνομη πορεία, η οποία, σε μεγάλο βαθμό, αποτελεί προτεραιότητα και της οργανωμένης βάσης. Στο κλίμα αυτό - το οποίο ενστερνίζεται και υπηρετεί η Φώφη Γεννηματά από την πλευρά των μέχρι στιγμής υποψήφιων αρχηγών του φορέα - κινείται και η παρέμβαση του Κώστα Λαλιώτη ήδη από τον Νοέμβριο του 2016, όπως αποτυπώθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά», ύστερα από δημοσίευμα που αναφερόταν σε προσπάθεια Λαλιώτη να εκδιώξει τον Βενιζέλο από το ΠΑΣΟΚ...

topontiki.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: