Η απάντηση είναι απλή…
Είναι κανόνας στην πολιτική και δεν παραβιάσθηκε ποτέ: το αποτέλεσμα των εκλογών κρινεται από τα...
συμφραζόμενα της συγκυρίας που διεξάγονται και από το δίλημμα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες. Αυτό το δίλλημα -πρέπει να- αφορά το μέλλον.
Διανύοντας τη δεύτερη διετία της συνταγματικής τετραετίας, το περιβάλλον στο οποίο θα στηθούν οι επόμενες κάλπες, στο τέλος της τετραετίας ή λίγο νωρίτερα, αρχίζει να προδιαγράφεται.
Εκ παραλλήλου προδιαγράφεται το εκλογικό δίλημμα: με το παλιό ή με το νέο. Θα επιστρέψει η χώρα στην παλαιότερη κατάσταση που έφερε την κρίση, ή θα την υπερβεί οριστικά και θα περάσει σε νεα ιστορική περίοδο; Τόσο απλό.
Το παρελθόν με τις ψευδείς περιόδους ευδαιμονίας έκρυβε τις αιτίες που οδήγησαν στο δημοσιονομικό αδιέξοδο του 2009 επί Καραμανλή, το οποίο μετέτρεψε σε καθεστώς χρεοκοπίας ο Γ. Παπανδρέου το 2010 οδηγώντας τη χώρα σε κρίση χρέους, στο ΔΝΤ και τον διεθνή οικονομικό έλεγχο, με αποφάσεις για τις οποίες δεν ειχε λαϊκή εντολή.
Το παρελθόν είναι το καθεστώς της διαπλοκής ανάμεσα στην οιικονομική και πολιτική εξουσία, που κατέστησε το πολιτικό σύστημα υπόδουλο σε οικονομικά συμφέροντα που ορίζαν τα δεδομένα του δημοσίου βίου, με την ισχύ του χρήματος και της τηλεόρασης που κατέλαβαν παράνομα.
Είναι η φρίκη το Χρηματιστηρίου που απέληξε σε βίαιη αναδιανομή εισοδήματος υπέρ των εχόντων και κατεχόντων και δημιούργησε μια νέα πολυπληθή κάστα νεόπλουτων με τα λεφτά των απλών ανθρώπων που παρασυρθήκαν.
Είναι οι μίζες, η διαφθορά, η σήψη και η δυσωδία που αναδεύεται ακόμη και από τις αλληλοκατηγορίες των κομμάτων που κυβερνούσαν και έριξαν συχνά την πολιτική ζωή στο βόθρο.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γ. Λακόπουλου, ΕΔΩ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου