Η χαμηλή τηλεθέαση, οι δημοσκόποι, οι ίδιοι οι συγκρατημένοι παράγοντες του νέου φορέα που μιλούσαν το πολύ για 150.000 -αν και...
παλιότερα δεν απέκλειαν τις…. 300.000 δημιούργησαν την εντύπωση πως το επιχείρημα «νέος φορέας’ δεν θα προσέλκυε παρά μόνο -ούτε καν όλους- τους ψηφοφόρους της ΔΗΣΥ, του Ποταμιού, του ΚΙΔΗΣΟ και λίγες χιλιάδες που θάφερναν υποψήφιοι όπως ο Καμίνης κι ο Ραγκούσης- άντε κι ο Στέφανος Μάνος- που προστέθηκε την τελευταία στιγμή στους ψηφοφόρους.
Πολύ λίγοι παρατήρησαν μια κινητικότητα ή ψηφοφόρους που παρακινούσαν τον κόσμο να ψηφίσει σ΄αυτό το «ραντεβού στα τυφλά»- όπως το χαρακτήρισε ο Τέλης Σαμαντάς, με εμφανή διάθεση να τιμωρήσουν τον νέο δικομματισμό και ιδαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς απο κει θα προέρχονται οι ψηφοφόροι που έδωσαν τόσο μεγάλη συμμετοχή, όπως κι από τον χώρο των δυσαρεστημένων που απείχαν, αλλά είναι φανερό πως η ‘Νέα Δημοκρατία» θα χάσει ψηφοφόρους.
Αν κάνουμε την αναγωγή πως 55.000 ψήφοι σε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ αντιστοιχούν σε ένα εκλογικό ποσοστό 6,5% της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή 320.000 της Νέας Δημοκρατίας σε 27%, τότε ο νέος φορέας έχει ξεπεράσει το 15% και μπορεί να ελπίζει ακόμα και σε 18%. Κάτι τέτοιο είναι πράγματι ανατροπή του πολιτικού σκηνικού αφού οποιαδήποτε ποσοστό πάνω από 9%- ΔΗΣΥ, Ποτάμι και Σία- θα πρέπει να αφαιρεθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ -πρωτίστως- και τη Νέα Δημοκρατία, αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί στην πράξη.
Η επικράτηση της Φώφης Γεννηματά και η εξαφάνιση των άλλων υποψηφίων δημιουργεί ένα ερώτημα: αν όσοι πήγαν να ψηφίσουν στις εσωκομματικές εκλογές με άλλες ελπίδες -κι όχι να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ- θα φτάσουν στην κάλπη. Δηλαδή η πρώτη έκπληξη, είναι η μεγάλη συμμετοχή, αλλά τελικά δεν είναι πιο μεγάλη από όταν το ΠΑΣΟΚ με τον Ευ. Βενιζέλο πήγε στις εκλογές του 2012 και πήρε 12,12%, αλλά στη συνέχεια έπεσε στο βάραθρο.
Η μεγάλη συμμετοχή οφείλεται στο 66% των άνω των 55 ετών που δεν έκαναν σαφές αν θέλουν την αναβίωση του ΠΑΣΟΚ ή την διάχυσή του σε ένα νέο φορέα- καθώς ψήφισαν μεν μέλη του ΠΑΣΟΚ, αλλά που έχουν δηλώσει καθαρά ή με έμμεσα- «θα αποφασίσει το συνέδριο»- πώς θέλουν ένα νέο φορέα.
Το μόνο βέβαιο είναι πως η συμμετοχή ήταν ένα είδος τιμωρίας του Αλέξη Τσίπρα που είχαν ψηφίσει φεύγοντας από το ΠΑΣΟΚ και μια προκαταβολική των «εισβολέων» που αποδοκιμάστηκαν από τους ψηφοφόρους- με πρώτο το Ποτάμι και τον αρχηγό του- που συγκέντρωσε δυο δεκάδες χιλιάδες ψήφων- που δεν είναι αρκετές ούτε για βουλευτή του Λεκανοπεδίου Αττικής.
Η δεύτερη έκπληξη θα είναι όταν οι μισοί ψηφοφόροι από τους 210.000 ψηφοφόρους της Κυριακής- αν το πείραμα «ανανέωση»- «νέος φορέας» αποτύχει δεν εμφανισθούν ποτέ στις εκλογικές κάλπες. Που μπορεί και να σημαίνει πως όσοι σήμερα πανηγυρίζουν μπορεί να πανηγυρίζουν για την εξαφάνισή τους.
Προφανώς το τι συνέβη χθες θα ξεκαθαρισθεί στον επόμενο γύρο φαινομενικά, αλλά η κατάσταση θα γίνει πιο σαφής στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ όπου θα τεθεί το ερώτημα της διάλυσης ή της επανίδρυσής του -ίσως με άλλους ηγέτες. Εκεί θα τεθεί το ερώτημα αν θέλουν ή όχι και τι είδους νέο φορέα, τι σημαίνει το ότι στο προηγούμενο συνέδριο ήταν μόνο 55.000, που ήταν οι υπόλοιποι αυτά τα χρόνια και κυρίως πού θα είναι τα επόμενα.
Το δυσανάγνωστο μήνυμα των εκλογών μπορεί να είναι πιο σύνθετο από όσο φαίνεται: «Ναι, νοσταλγούμε το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν θέλουμε αυτό το ΠΑΣΟΚ., ούτε τον Θεοδωράκη και τον Καμίνη. Θέλουμε ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ». Τελικά δεν θέλουμε έναν παλιό, ούτε ένα νέο φορέα, αλλά ένα δικό μας φορέα.
Θα μπορούσε να είναι η κραυγή ενός ταλαιπωρημένου, αναποφάσιστου, κυκλοθυμικού, διχασμένου εκλογικού σώματος από το οποίο εξαρτάται όχι μόνο το μέλλον του ΠΑΣΟΚ ή του νέου φορέα, αλλά ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, ο επόμενος πρωθυπουργός ή μάλλον ένας μεθεπόμενος. Θα μπορούσε...
Αλέξανδρος Λάκκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου