Ο καυγάς για τα λεφτά...

Τα ελληνικά βλέμματα ήταν στραμμένα χθες στις Βρυξέλλες, πλην όμως στις συναντήσεις του πρωθυπουργού με...
τους Γιούνκερ, Μέρκελ και Μπορίσοφ -ως προεδρεύοντα αυτό το εξάμηνο της Ε.Ε.- στο περιθώριο της συνόδου κορυφής. Κι αυτό ήταν λογικό, καθώς η ένταση στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ που προκαλεί η Τουρκία απαιτεί τη μέγιστη «διεθνοποίηση», ενώ τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία αυτονόητα περιμένουν τη στήριξη των εταίρων έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Ωστόσο, εντός της άτυπης συνόδου των 27 -η Βρετανία, λόγω Brexit, δεν ήταν καλεσμένη- δεν πρωταγωνίστησε το θέμα της Τουρκίας, αλλά των χρημάτων. Και, κατά τα φαινόμενα, ο καυγάς ήταν τρικούβερτος - κι έχει πολύ μέλλον.

Ο λόγος που μαζεύτηκαν οι 27 ήταν η έναρξη των διαπραγματεύσεων για τον κοινοτικό προϋπολογισμό της επόμενης επταετίας 2020-2026. Καθώς οι Βρετανοί δεν πρόκειται να συμβάλουν σ' αυτόν τον προϋπολογισμό και λόγω μεγέθους η «τρύπα» που αφήνουν πίσω τους είναι μεγάλη, το ζητούμενο είναι να βρεθεί μια συμφωνία για την κάλυψή της. Κι εδώ χοντρικά συγκρούονται δύο απόψεις. Η μία που λέει ότι, αφού φεύγουν οι Βρετανοί, η Ε.Ε. γίνεται μικρότερη, άρα κι ο προϋπολογισμός πρέπει να μικρύνει, με επιφανέστερο υποστηρικτή την Ολλανδία. Και η άλλη που λέει ότι η Ε.Ε. έχει πάρα πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσει και χρειάζεται περισσότερα χρήματα, ώστε όχι απλώς να καλυφθεί, αλλά να υπερκαλυφθεί το κενό που αφήνει η Βρετανία, με επιφανέστερο υποστηρικτή τη Γαλλία.

Ωστόσο, ο καυγάς δεν γίνεται μόνο για το ύψος του προϋπολογισμού, αλλά και για τον τρόπο που θα μοιραστούν τα κοινοτικά κονδύλια. Η νέα πρόταση που έχει πέσει στο τραπέζι, από την -υπηρεσιακή- καγκελάριο της Γερμανίας, είναι να συνδεθεί η εκταμίευσή τους από όρους και «στάνταρτ». Κι αυτή έχει βγάλει τους Πολωνούς και τους άλλους Ανατολικοευρωπαίους στα κεραμίδια. Διότι αυτό που θέλει αυτή τη στιγμή η Μέρκελ -στο μέλλον κανείς δεν μπορεί να ξέρει- είναι να δείξουν οι Ανατολικοί τη δέουσα αλληλεγγύη στο προσφυγικό, αφού επωφελούνται από την οικονομική αλληλεγγύη της Ε.Ε. Η Πολωνία, για παράδειγμα, είναι η νούμερο ένα επωφελούμενη από τα διαρθρωτικά ταμεία, ενώ παράλληλα αρνείται να δεχτεί έστω και έναν πρόσφυγα από τη Συρία.

Αυτός ο διπλός καυγάς μπορεί να συνεχιστεί μέχρι τις ευρωεκλογές...

avgi.gr