Με αφορμή τον κ. Δαβάκη...Παρακολουθήσαμε αυτές τις μέρες την ωμή ρατσιστική επίθεση του βουλευτή και τ. υπουργού της Νέας Δημοκρατίας Δαβάκη εναντίoν των...
γύφτων, την οργισμένη αντίδραση της Ρομά πολιτεύτριας της Νέας Δημοκρατίας κυρίας Χριστίνας Χαλιλοπούλου και την απερίφραστη αντιρατσιστική παρέμβαση (7/2) του Αλέξη Τσίπρα στη Φυλή.
Η κ. Χαλιλοπούλου αισθάνθηκε ντροπή και θλίψη. Γράφει ότι στο κόμμα της ουδέποτε κάποιος περιφρόνησε τις πολλές χιλιάδες ψήφους των Ρομά τις οποίες έφερε. Μιλά για την περιφρόνηση προηγούμενων κυβερνήσεων προς τους Ρομά, την ανύπαρκτη πολιτική βούληση για τη βελτίωση της ζωής αυτών των ανθρώπων, ως αιτίες που τους οδήγησαν να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, στο περιθώριο, ακόμα και στην παρανομία. Γράφει για τις πελατειακές σχέσεις που διατηρούσαν βουλευτές εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των Τσιγγάνων για επιβίωση, την πλήρη εξαθλίωσή τους κ.ά.
Η κ. Χ. υπήρξε ενεργό μέλος της ΔΑΠ Λονδίνου, πολιτεύτρια της Ν.Δ., μέλος της Κ.Ε. του κόμματος, το οποίο υπηρέτησε από θέσεις ευθύνης (ανθρώπινα δικαιώματα, Ρομά, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες κ.ά. πολλά). Έχει, επίσης, αναρτήσει φωτογραφίες της με τον κ. Σαμαρά. Πέρα από τις κομματικές της περγαμηνές, παλιότερα δημοσιεύματα την αναφέρουν ως κόρη του βασιλιά των τσιγγάνων, εξ ου και την αποκαλούν πριγκίπισσα των τσιγγάνων, με καλές σπουδές κ.λπ.
Τα πιο πάνω δεν σημειώνονται με χαιρεκακία (ας πρόσεχες σε ποιο κόμμα έμπαινες). Ίσα-ίσα. Εκλαμβάνω την οργή και την αντίδραση της κ. Χ. ως ανθρώπου που τσαλακώθηκε το φιλότιμό του από τη ρατσιστική βαρβαρότητα που έπληξε τους ανθρώπους της και την ίδια. Υποθέτω, απλώς, με βάση το προφίλ της, ότι η κ. Χ., με την ένταξή της στη Ν.Δ., είχε κάνει μια ταξική επιλογή. Δεν την ψέγω, βέβαια, γι' αυτό, εξάλλου οι ταξικές επιλογές δεν χαρακτηρίζονται πια από απολυτότητες, ούτε κατ' ανάγκην οι φτωχοί είναι αριστεροί και οι πλούσιοι δεξιοί. Δεν παύει, όμως, ένα αριστερό κόμμα (εν δυνάμει, δηλαδή, ταξικά αριστερό) να είναι εξ ορισμού και εκ DNA αντιρατσιστικό (επί ποινή ακυρώσεως της αριστεροσύνης του αν ακυρώσει τον αντιρατσιστικό του χαρακτήρα), ενώ ένα δεξιό κόμμα -και πολύ περισσότερο ένα σκληρό δεξιό-, εν δυνάμει, δηλαδή, ταξικά δεξιό, εξ ορισμού και εκ DNA, στην καλύτερη περίπτωση μόνο σε ευχολόγια περί ισότητας μπορεί να περιοριστεί.
Η φωνή του Αλ. Τσίπρα από τη Φυλή, με αφορμή τη δήλωση Δαβάκη, είναι άγνωστο αν είναι δυνατόν να ενισχύσει τις σκέψεις σύγχρονων ανθρώπων της Δεξιάς, είναι όμως σαφής και δυνατή. Και χρήσιμη για όσους νιώθουν πολίτες ή επιθυμούν να ανέλθουν στην κατηγορία του πολίτη...
Φαίδωνας Χατζηδημητρίου, avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου